آریل پروکاشیا (Ariel Procaccia)، از دانشمندان علوم رایانه در دانشگاه کارنگی ملون (Carnegie Mellon University) در پنسیلوانیا است که چند سالی است بر روی پروژههایی برای استفاده از هوش مصنوعی در زمینه حل و فصل اختلافات انسانی کار میکند. هدف این پروژهها، دستیابی به راه حلهایی خلاق و هوشمندانه برای اختلافات ریز و درست در جوامع بشری است. او بر این باور است که با استفاده از نظریات علم اقتصاد میتوان به الگوریتمی جامع برای این کار دست یافت. آریل پروکاشیا در مصاحبهای با آخرین شماره مجله نیوساینتیست به تشریح جزئیاتی از این پروژهها میپردازد.
هوش مصنوعی چگونه میتواند برای حل تعارضات انسانی به کار رود؟
اصلیترین پرسشی که در این میان مطرح میشود این است که چه چیزی منصفانه و عادلانه است. برای این کار، نیاز به یک تعریف دقیق از عدالت و انصاف داریم، به طوری که رایانه بتواند آن را به طور کامل درک کند. اینجاست که نظریههای اقتصادی سودمند خواهد بود، زیرا مطالعات گستردهای در علم اقتصاد برای فرمول سازی و تدوین یک سری روابط ریاضیاتی مشخص برای این کار به انجام رسیده است. در گام بعدی نیز میتوان الگوریتمی طراحی کرد که بتواند مفهوم عدالت و انصاف را در حوزههای مختلف شناسایی کند.
این الگوریتم به حل چه مشکلاتی کمک خواهد کرد؟
شاید سادهترین مشکلی که میتوان با این شیوه حلوفصل کرد را بتوان تقسیم هزینه اجاره دانست. فرض کنید که چند نفر یک خانه چند اتاقی را اجاره کردهاند و هر یک نیز یکی از اتاقها را برای خود برداشتهاند و حال میخواهند کرایه را بین خود تقسیم کنند. اتاقها با هم متفاوت است، برای نمونه یکی بزرگتر است و یک هم منظره بهتری دارد. الگوریتم ایجاد شده توسط هوش مصنوعی از این افراد میخواهد تا ارزشگذاری مورد نظرشان از هر اتاق را اعلام کرده و سپس این ارزیابی را در محاسبه نهایی لحاظ خواهد کرد. نتیجه نهایی به گونهای خواهد بود که هر کس از مبلغ پرداختی راضی خواهد بود.
آیا به همین خاطر بود که وب سایتی را برای همین مساله راه اندازی کردید؟
بله. در نوامبر 2014 ما وب سایت www.spliddit.org را راه اندازی کردیم. این وب سایت به افراد کمک میکند تا انواع محصولات مختلف، کرایه خانه و یا حتی صورتحساب رستوران را بین خود به شکلی عادلانه تقسیم کنند.
آیا به کاربردهایی فراتر از این مسایل ساده هم میاندیشید؟
در حلوفصل تعارضات، میتوانیم از حل مسایل سادهای نظیر همین تقسیم اجاره به سمت حلوفصل مسایل پیچیدهتری نظیر اختلافات قدیمی ارضی بین کشورها برویم. در حال حاضر فکر میکنم که هوش مصنوعی همگام با نظریههای اقتصادی میتواند پیشنهادات خوبی را برای حلوفصل اختلافات پیشنهاد کند که برای طرفین درگیر نیز خوشایند باشد. با این حال هنوز باید کارهای بیشتری در این زمینه به انجام برسد.
پس میتوانیم بگوییم که در آینده هوش مصنوعی میتواند همه تصمیم گیریهای ما را به انجام برساند؟
البته فکر میکنم هنوز با وضعیتی که در آن هوش مصنوعی بتواند همه تصمیمگیریهای ما را به انجام برساند، فاصله زیادی داریم. هدف ما برای بهرهگیری از هوش مصنوعی برای حل اختلافات، حذف مذاکره کنندگان انسانی و جایگزینی روباتها به جای آنها نیست. در عوض میخواهیم از هوش مصنوعی برای کمک به پیشبرد روند مذاکره انسانی استفاده کنیم.
برخی صاحب نظران نظیر استفان هاوکینگ از این نگران هستند که هوش مصنوعی شاید در آینده به ضرر بشر باشد. آیا شما هم با این نظر موافق هستید؟
حدس می زدم که این سئوال را بپرسید! در کنفرانسی که چندی پیش در آرژانتین برگزار شد، صحبتهای زیادی در مورد رباتهای قاتل به عمل آمد. در مورد رباتیک و یا هوش مصنوعی عمومی تخصصی ندارم، اما بر این باورم که توجه زیادی به مفاهیمی نظیر رباتهای قاتل و خطرات هوش مصنوعی میشود و در عوض، کمتر به سودمندیهای هوش مصنوعی برای جامعه بشری میپردازیم. به نظرم بهتر است بیشتر در مورد سودمندیهای هوش مصنوعی صحبت کنیم و این قدر به جنبههای احتمالی منفی آن نپردازیم.
منبع: نیوساینتیست
مترجم: صالح سپهری فر
No tags for this post.