به گزارش سیناپرس، مریخ نورد Yutu-2 چین که از سال ۲۰۱۹ در حال کاوش در سطح ماه بوده است در طول ماموریت خود به جایی سفر کرده است که هیچ کاوشگر دیگری تاکنون در آن به کاوش نپرداخته بود. این کاوشگر در سمت تاریک و دور ماه از زمین در حال مطالعه است. این بخش از ماه گنجینه های ارزشمندی را در خود جای داده است که در انتظار کشف شدن هستند.
پیش از این در اخبار مباحثی همچون شناسایی کلبه اسرارآمیزی مطرح شده بود که چندی پیش توسط Yutu-2 مشاهده شد. این جسم که به نظر می رسید شکل مکعبی دارد، چیزی بیش از یک سنگ صخره ای نبود اما اکنون، به نظر می رسد که مریخ نورد چینی با چیزی واقعاً باورنکردنی در سمت دور ماه برخورد کرده است: مهره های شیشه ای نیمه شفاف.
تصاویر ارسال شده توسط Yutu-2 از سطح ماه نشان می دهد بخشی از نیمه تاریک ماه توسط یک لایه سنگ خرد شده و تیز به نام سنگلیت پوشیده شده است. این واقعیت که این لایه نیز حاوی شیشه است چیز جدیدی نیست. ذرات شیشه در نتیجه گرمای شدید تولید شده توسط آتشفشان های اولیه یا برخورد شهاب سنگ ها هستند.
به گزارش سیناپرس، پیش از این مقدار زیادی شیشه آتشفشانی در سایت های فرود آپولو ۱۵ و ۱۷ کشف شده بود که توسط فضانوردان جمع آوری و به زمین آورده شد. با این حال، آنها عمدتا تاریک و مات بودند. موارد کشف شده توسط Yutu-2 در واقع به عنوان حباب های شیشه ای نیمه شفاف در اندازه ماکرو توصیف می شوند.
دکتر ژیونگ شیائو، نویسنده اصلی این مطالعه، در بیانیه‌ای گفت: این حباب ها به سادگی ذهن ما را درگیر می کنند، زیرا وجود چنین اشیائی در ماه بسیار منحصربه فرد هستند.
این تیم تاکنون دو شی شیشه ای از این دست را شناسایی کرده است. دو حباب دیگر نیز در سطح ماه وجود دارد که هنوز تایید نشده اند زیرا وضوح تصویر به اندازه کافی بالا نبود بنابراین، محققان نتوانستند هیچ داده ترکیبی را از آن ها به دست آورند.
با این حال محققان بر اساس شکل و محلی که این اشیا در آن یافت شدند
معتقدند که این مهره ها شیشه های های ضربه ای هستند. به گزارش سیناپرس، بر اساس گزارش های منتشر شده در این رابطه مشخص شد شیشه های فوق در دهانه فون کارمان، که در نیمکره جنوبی در سمت دور ماه قرار دارد، یافت شده است.
این کشف می‌تواند نشان دهد که ممکن است تکه های شیشه می تواند در اثر برخورد بر سیارات دیگر ایجاد شود. علاوه بر این، این مواد یافت شده در شواهد سنگی نشان می دهد که مواد ارزشمندی در حال حاضر در ماه موجود است و می توان از آن برای ساخت پایگاه های ماه آینده استفاده کرد.
شرح کامل این یافته ها در آخرین شماره مجله تخصصی Science Bulletin منتشرشده است.
مترجم: زهرا همراز