به گزارش سیناپرس اصفهان، اسحاق رحیمی محقق زبان و ادبیات فارسی در گفت و گو با خبرنگار این خبرگزاری گفت: ۲۱ فوریه با عنوان روز جهانی زبان مادری در سال ۱۹۹۹ از طرف یونسکو و به منظور کمک به تنوع زبانی و فرهنگی، نام گذاری شده است، به علت اهمیت زیاد این موضوع، سازمان ملل متحد سال ۲۰۰۸ را به عنوان سال جهانی زبان مادری اعلام کرد.
رحیمی اظهار داشت: اهمیت زنده نگه داشتن زبان مادری این است که با از بین رفتن زبان مادری، مجموعه ای از تاریخ، فرهنگ و آداب گروهی مردم آن منطقه از بین می رود، این موضوع باعث می شود بیشتر از قبل به این موضوع اهمیت داده شود، زیرا حدود نیمی از زبان های دنیا در معرض نابودی هستند.
وی ادامه داد: زبان مادری به زبانی گفته می شود که کودک برای اولین بار به آن تکلم می کند، زبان یا زبان های که انسان با آن به شناخت و آگاهی دست پیدا می کند. جالب است بدانید در بعضی از کشورها، اصطلاح زبان مادری به زبان قومی یک فرد اشاره می کند، امکان دارد زبان قومی شخص همان زبان اول او نباشد.
رحیمی با بیان اینکه در ایران در کنار زبان فارسی حدود ۶٩ زبان و گویش رواج دارد، افزود: برزگترین گروه های زبانی ایران را فارسی، آذری، کردی، ترکمنی، گیلکی، مازندرانی، تالشی، لری، بلوچی، لکی و تاتی تشکیا می دهند، در کنار این زبان ها زبان های کوچک دیگری نیز وجود دارند که در بین افراد و گروه های کوچک رواج دارد و اگر به کودکان آموزش داده نشود یا در بین مکالمات روزمره استفاده نشود، به سمت نابودی می رود.
وی در پایان گفت: فرهنگ استفاده از زبان مادری باید در بین مردم جا پیدا کند، این کار باعث بقای زبان مادری شده و از نابودی آن جلوگیری می کند.
گزارش: مولود عبداللهی پور