به گزارش سیناپرس، یافته های جدید محققان نشان داد که استفاده از فناوری mRNA، همان رویکردی که در برخی واکسن های کووید-۱۹ استفاده می‌شود، ممکن است به بهبود مؤثرتر استخوان‌های شکسته کمک کند.
به گفته محققان، در آزمایش‌هایی که روی موش‌ها انجام شد، اسید ریبونوکلئیک پیام‌رسان یا mRNA که اساساً به ژن های انسان دستور می دهد پروتئین ها را برای ایمنی و بهبودی بسازند، به افزایش تولید غضروف و در نهایت استخوان کمک می کند.
به گفته محققان، موش هایی که یک دوز از واکسن مبتنی بر mRNA دریافت کردند، توانستند استخوان های قوی تری نسبت به موش هایی که با روش های دیگر درمان شده بودند، تولید کنند.
تیمی از محققان کلینیک مایو در روچستر، مین و دانشگاه ماستریخت در هلند، به بررسی این موضوع پرداخته و در گزارش های خود نوشتند که این یافته ها ثابت می کند که تزریق mRNA می تواند نقایص استخوانیرا به روشی به مراتب بهتر نسبت به روش های دیگر درمان کند. این موضوع به طور خاص در استخوان های بلند دیده می شود.
به گفته محققان، استخوان انسان یا در نتیجه تشکیل مستقیم سلول های استخوانی یا از طریق فرآیندی به نام استخوان سازی درون غضروفی شکل می گیرد که در آن ابتدا غضروف تشکیل شده و سپس به استخوان تبدیل می شود.
در بیشتر موارد، پس از شکستگی یا از دست دادن استخوان ناشی از اشکال مختلف سرطان، استخوان خود به خود بازسازی می شود. با این حال، در برخی موارد ممکن است استخوان بدون درمان بازسازی نشود.
در این موارد، دارویی به نام پروتئین مورفوژنتیک استخوان نوترکیب انسانی-2 یا BMP-2 با نام تجاری INFUSE فروخته می شود.
به گفته محققان، این دارو با استفاده از یک ایمپلنت کوچک که طی یک عمل جراحی در محل قرار می گیرد، به بافت استخوانی تحویل داده می شود، اما این روش می تواند گران بوده و در برخی افراد عوارض جانبی شدیدی ایجاد کند.
به گفته محققان کلینیک مایو و دانشگاه ماستریخت، مطالعات قبلی نیز استفاده از سلول‌های بنیادی را برای تقویت بازسازی استخوان مورد بررسی قرار داده‌اند، اما mRNA یک جایگزین قابل دوام و کم خطر است.
به گزارش سیناپرس، محققان این تیم مطالعاتی اعلام کردند آزمایشات آنها نشان داد که mRNA را می توان در دوزهای پایین برای بازسازی استخوان بدون عوارض جانبی یا نیاز به تزریق اضافی استفاده کرد.
علاوه بر این، کیفیت استخوان جدید نسبت به استخوانی که توسط BMP-2 تشکیل شده است برتر بوده و در طول هشت هفته نظارت به همین شکل باقی مانده است. به گفته آنها، با این حال، آنها باید قبل از اینکه بتوانند این روش را در انسان امتحان کنند، آزمایش ها را روی حیوانات بزرگتر تکرار کنند.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن، دیروز چهارشنبه توسط مجله Science Advances منتشر شد.
مترجم: فاطمه کردی