کاهش آسیب های ریوی ناشی از کرونا
به گزارش سیناپرس، تقریباً ۷۰ سال است که اثر درمانی دارویی به نام دی سولفیرام شناخته شده است. این دارو در ابتدا به عنوان یک داروی ضد انگلی استفاده می شد اما اکنون برای وابستگی به الکل تجویز می شود. دی سولفیرام از عملکرد آنزیمی که در از بین بردن الکل در بدن نقش دارد، جلوگیری و علایم خماری را تشدید می کند که وسیله ای برای منصرف کردن الکلی ها از مصرف مجدد الکل است.
در سال ۲۰۲۰، محققان مشاهده کردند که این مولکول، تشکیل NETs (تله های خارج سلولی نوتروفیل) و ساختار خارج سلولی که گلبول های سفید نوتروفیلی مانند تار عنکبوت برای به دام انداختن پاتوژن ها مستقر می شوند را محدود می کند. به گزارش سیناپرس، این تله های خارج سلولی نوتروفیل در ریه های برخی از بیماران کووید ۱۹ وجود داشته و می توانند به بافت ها و عروق ریه حمله کنند.
به گفته محققان تله های خارج سلولی نوتروفیل می توانند به بافت های بدن آسیب بزنند. میکالا اگلباد (Mikala Egelbad) از محققان این پروژه پژوهشی توضیح می دهد که هیچ تله خارج سلولی نوتروفیل پس از درمان دی سولفیرام در ریه تشکیل نمی شود.
پس از مطالعات آزمایشگاهی مشخص شد که دی سولفیرام از باز شدن شبکه های نوتروفیل ها جلوگیری می کند، محققان آزمایش های بالینی را روی همسترهای طلایی مبتلا به کووید ۱۹ انجام دادند. بر این اساس مشخص شد مصرف دی سولفیرام یک روز پیش و یک روز پس از عفونت با ویروس کرونای سارس دو عامل کووید ۱۹ تشکیل تله های خارج سلولی نوتروفیل و در نتیجه آسیب بافتی در ریه ها (فیبروز) را کاهش داده و همچنین التهاب مضر را از بین می برد.
به گزارش سیناپرس، در ادامه، محققان دی سولفیرام را در موش های مبتلا به آسیب حاد ریه مرتبط با انتقال خون (TRALI) که یک دیسترس تنفسی حاد پس از تزریق خون است، آزمایش کردند. درمان با دی سولفیرام به طور قابل توجهی بقای گروه موش های تحت درمان را در مقایسه با موش های درمان نشده افزایش داد. یک کارآزمایی بالینی کوچک شامل ۶۰ بیمار کووید ۱۹ در دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو برای تایید اثرات مثبت دی سولفیرام در حال انجام است.
شرح کامل این پژوهش ها و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله JCI insight منتشر شده و قابل دسترس است.
مترجم: نیروانا محمدحسینی
