ابیانه، روستایی به زیبایی تمام ایران

به گزارش خبرگزاری سیناپرس اصفهان، سیمین ایمانیان راهنمای گردشگری و جهانگردی، اظهار داشت: در دامنه کوه های کرکس، 40 کیلومتری شمال غربی نطنز اصفهان روستایی به نام ابیانه وجود دارد، این روستا تاریخی بسیار زیبا، مقصد مناسبی برای گردشگران است.

سیمین ایمانیان ادامه داد: ابیانه به واسطه آب و هوای بسیار دلنشین و مفرحی که دارد، جذابیت پیدا کرده است، آب و هوای مناسب در کنار ابنیه تاریخی، قدمت روستا و معماری بناهای روستا که به صورت پلکانی، به معنای اینکه سقف خانه همسایه، حیاط خانه همسایه بالایی است، علاقه مندان به گردشگری را از تمام نقاط ایران به این روستا می کشاند.

این راهنمای گردشگری و جهانگردی افزود: در زبان محلی به ابیانه ویونا  (Viuna)گفته می شود، ریشه این کلمه از دو واژه وی و ویانه به معنای بیدستان تشکیل شده، با گذر زمان این اسم به اویانه و بعد از گذر سال ها به ابیانه تغییر کرده است. روستای ابیانه در تاریخ 30 مرداد 1354 با شماره 1089 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

ایمانیان اذعان داشت: مردم بومی روستا ابیانه از راه باغداری، کشاورزی و دامداری امرار معاش می کنند، برای آبیاری باغ ها و مزارع از آب رشته قنات های روستا استفاده می کنند، محصولات کشاورزی مانند گندم، جو، سیب زمینی و انواع میوه نظیر آلو، زردآلو، بادام و گردو در ابیانه کشت می شود.

وی گفت: فاصله زیاد از مراکز پرجمعیت و کوهستانی بودن این منطقه باعث شده، مردم بسیاری آداب و رسوم سنتی، زبان، لهجه و نوع پوشش قدیم خود را به خوبی حفظ کنند. لباس محلی مردان ابیانه شامل شلوار گشاد از پارچه سیاه و برای زنان پیراهن بلندی با پارچه های گلدار و چارقد سفید رنگ است، این پوشش هنوز در بین مردم رواج دارد و روی آن تعصب دارند.

ایمانیان ادامه داد: بافت ساختاری خانه های روستا حلزونی شکل بوده که مربوط به دورهای سلجوقیه، صفویه و قاجاریه است، بیشتر خانه ها به شکل مکعب با درب و پنجره های مشبک چوبی ساخته شده، ساختمان های روستا با پوششی از خاک سرخ رنگ در شیب یکنواخت دامنه کوه قرار گرفته، این خاک سرخ خاصیتی دارد که هر چه آب می خورد محکم تر می شود.

وی در رابطه با جاذبه های گردشگری ابیانه بیان داشت: آتشکده های معروفی در روستا ابیانه وجود دارد که مربوط به دوره زرتشتی است، در زمان قدیم محلی مقدس برای عبادت و در زمان حال از جاذبه های گردشگری به حساب می آیند.

ایمانیان افزود: در روستای ابیانه 11 مسجد مختلف وجود دارد که در فهرست جاذبه های گردشگری ابیانه قرار گرفته اند، مسجد جامع از معروف ترین مساجد این منطقه، منبر چوبی بسیار قدیمی دارد که زیبایی خاصی دارد. امامزاده شاهزاده عیسی و شاهزاده یحیی در بخش های جنوبی روستا نیز بخشی از جاذبه های این روستا به حساب می آیند.

وی ادامه داد: بهترین زمان سفر به ابیانه فصل بهار و پاییز است، زیرا در فصل بهار جشنواره گلاب گیری در کاشان نیز وجود دارد و می توان از زیبایی های آن نیز بهره برد، فصل پاییز نیز طبیعت رنگارنگ ابیانه را به نمایش می گذارد و باعث می شود گردشگران و عکاسان در این فصل به ابیانه سفر کنند. البته فصل تابستان نیز فصلی است که گردشگران می توانند در باغ های میوه این منطقه گردش کنند و لذت ببرند.

ایمانیان در مورد آب انبارهای ابیانه بیان داشت: روستای ابیانه 4 آب انبار به نام های میان ده، پرزله، پالیزه و پَ باغچه یا پَس باغچه دارد، آب انبار میان ده، در محله میان ده، پرزله در محله بالای ده در کنار مسجد پرزله، پالیزه در محله یوسمون در کنار پالیزه و پَ باغچه یا پَس باغچه در محله یوسمون قرار گرفته است.

وی در رابطه با غذاهای ابیانه گفت: از آن جایی که مردم این منطقه زبان به خصوصی دارند، نام غذاهای آن ها نسبت به جاهای دیگر متفاوت است، غذاهای این منطقه بر گرفته از کویر ایران بوده که سالم، ساده، طبیعی و بسیار خوش طعم هستند، غذاهای رسمی مردم گپا نام دارد که از ذرت خرد شده درست می شود، غذاهای دیگر مردم این منطقه قلیه، کاروانی و … است.

ایمانیان در پایان سوغاتی های ابیانه را اینگونه برشمرد: مهمترین سوغات این منطقه زیورآلات دست ساز و آویزهای تزیینی دیواری، قالی گیوه و صنایع دستی روستا است، سوغاتی های خوراکی ابیانه نیز شامل لواشک، انواع لبنیات، گردو، بادام و دیگر میوه های این منطقه تاریخی هستند.

گزارش: مولود عبداللهی پور