رامین روشنی کارشناس علوم اجتماعی و تسهیلگر آموزشی در گفت و گو با خبرگزاری سیناپرس اصفهان، اظهار داشت: کرونا و نحوه آموزش به دانش آموزان و دانشجویان موضوعی بود که در همان ابتدای وقوع کرونا ذهن بسیاری از دغدغه مندان آموزشی را به خود مشغول کرد چرا که شاید بتوان از نهاد آموزش و پرورش در مقاطع مختلف تحصیلی به عنوان مهم ترین و تأثیر پذیر ترین نهادی که بعد از بهداشت و سلامت، در اثر ویروس منحوس کرونا تخریب شد نام برد. مسأله ای که باعث پرش تحصیلی تعداد قابل توجهی از دانش آموزان و حتی دانشجویان شده است.
روشنی اضافه کرد: پرش تحصیلی اصطلاحی است که به بالا رفتن مقطع تحصیلی، بدون گذراندن تحصیلات واقعی و آموزش درست یادگیرنده (دانش‌آموز، دانشجو) حتی اگر خود به این امر راضی نباشد می گویند. در این حالت دانش آموز یا دانشجو مدرکی تو خالی، فاقد محتوای کامل آموزشی دریافت خواهد کرد.
وی در ادامه در خصوص ریشه یابی این معضل عنوان کرد: باید دید در این میان مقصر وضع موجود چه کسی است؟ آیا اساتید و معلمان کوتاهی می کنند یا دانشجو و دانش آموز؟ سیستم آموزشی چه جایگاهی در این خصوص داشته است و هرکدام از موارد گفته شده تا چه اندازه ای در بحران پرش تحصیلی نقش داشته اند؟ اگر بخواهیم منصفانه قضاوت کنیم نقش سیستم و بستر های آموزشی در کم سوادی فراگیران و یا پرش تحصیلی بدون یادگیری مهارت قابل قبول، پررنگ تر است.
این تسهیلگر آموزشی اذعان کرد: سیستم آموزشی وظیفه نظارتی و هماهنگ کننده سایر عوامل را بر عهده دارد به صورتی که باید آموزش درست به اساتید و معلمان پیش از وقوع اپیدمی هایی همچون کرونا صورت می گرفت تا در مواقع بحرانی و نبودن شرایط عادی، روش تدریس مناسب در شرایط موجود را برگزینند.
وی ادامه داد: از سوی دیگر سیستم آموزشی نسبت به دانش آموزان و دانشجویان نیز این تقصیر را دارد که بستر و محیط مناسب و منابع آموزشی متناسب با شرایط موجود را آماده نکرده و آنها در این شرایط با سردرگمی مواجه شده اند.
این کارشناس علوم اجتماعی خاطرنشان کرد: تغییر دادن گذشته ممکن نیست ولی با انتخاب های که در آینده خواهیم کرد میتوانیم گذشته را جبران کنیم پس آیا وقت آن نرسیده است که نهادهای آموزشی ما فکری برای سیستمی یکپارچه و نوین برای رویارویی در برابر اتفاقاتی مشابه کرونا برنامه ریزی کنند؟
گزارش: امیر امین الرعایا