دکتر مسعود مهدویان فر، دکتری سلامت اجتماعی و متخصص روابط بین فردی در گفت و گو با خبرگزاری سیناپرس اصفهان، اظهار داشت: یکی از شایع ترین مشکلات در خانواده‌ها، روش دستور دادن به کودک است، به گونه ای که کودک دستور را به خوبی درک کرده و اجرا کند البته در این میان دستورهایی هم هستند که معمولاً مؤثر واقع نمی شود.
مهدویان فر اضافه کرد: یک نوع از این دستورات، دستورهای زنجیره ای است که پشت سر هم به کودک داده می‌شود و کودک توانایی به خاطر سپردن همه آنها را ندارد، بنابراین بعضی از آنها را فراموش کرده و انجام نمی‌دهد، مثل لباست را بپوش، دندان هایت را مسواک بزن، موهایت را شانه بزن و … .
وی ادامه داد: بنابراین توصیه می شود این دستورها را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم کرده و هر کدام را به تنهایی از کودک درخواست کنیم.
این متخصص روابط بین فردی گفت: دستورهای مبهم را نوع دیگری از دستورهایی دانست که برای کودک واضح و روشن نیست و به خوبی نمی‌توانند منظور گوینده را منتقل کنند، به عنوان مثال وقتی که ما انتظار داریم بچه‌ها بدون درگیری و خشونت با هم بازی کنند و دعوا نکنند فقط به آنها بگوییم: «بچه های خوبي باشيد».
وی افزود: بچه ممکن است نداند از او چه خواسته اید و باید چه کند تا از نظر پدر و مادر فرزند خوبی باشد. این دستورها مبهم هستند، بنابراین بهتر است به صورت مشخص و اختصاصی به آنها بگوییم، به طور مثال «با اسباب بازی هایتان با هم و به آرامي بازی كنيد.»
مهدویان فر در خصوص دستورات پرسشی اشاره کرد: در این قبیل دستورها از کودک سوال می‌شود که آیا دوست دارد که این کار را انجام بدهد؟ مثلاً، «آيا دوست داری اتاقت رو تميز كنی؟» که ممکن یک کودک لجباز به راحتی بگوید: «نه دوست ندارم». در این مدل دستورها ما به بچه حق انتخاب می‌دهیم. پس دور از انتظار نیست که او، کار را انجام ندهد.
وی در پایان به فراموش کردن دستوراتی که به دنبالش دلیل و منطق آورده بشود تأکید و خاطرنشان کرد: دستوراتی مثل «زود باش اتاقت را مرتب كن چون امشب مهمان داریم و اگر خانه نامرتب باشه نگران و عصبانی مي شویم.» ممکن کودک دستور اصلی رو فراموش کند، بنابراین بهتر است که دستور به این شکل باشد: «امشب مهمان داريم و خانه نامرتب من را نگران و عصباني مي كند پس لطفاً هر چه سريع تر وسايلت را منظم كن» یعنی اول توضیح داده بعد دستور مورد نظر گفته شود.
گزارش: امیر امین الرعایا