در اولین آزمایش های شناخته شده بارداری، زنان مصر باستان روی دانه های جو یا گندم ادرار می کردند اگر دانه ها سریع و در عرض یک هفته جوانه می زدند زنان مصری متوجه می شدند که باردار هستند. هر چند ممکن است این روش غیر علمی به نظر برسد، اما چندین مطالعه مدرن صحت آن را به اثبات رسانده و دقت این روش را 70 تا 85 درصد تخمین زده اند.
آزمایش تشخیص بارداری زنان مصر باستان از طریق ادرار شبیه تست های بارداری امروزی است زیرا آزمایش‌های بارداری مدرن نیز تقریباً به همین روش کار می‌کنند. به نظر می رسد مصریان باستان نیز متوجه حضور هورمونی در ادرار زنان باردار شده اند. واضح است که از این روش تشخیصی هزاران سال گذشته تا شکل کنونی تست بارداری به این شیوه درآمده است.
آشهایم و زوندک اولین آزمایش دقیق مدرن بارداری را در سال 1927 طراحی کردند. آن‌ها دریافتند که تزریق ادرار زن باردار به موش های ماده نابالغ باعث رشد تخمدان های موش و تولید تخمک می شود.
چرا ادرار خانم باردار باعث تخمک گذاری موش‌های جوان می شود؟
در ادرار زن باردار، ترکیب منحصر به فردی از هورمون ها وجود دارد. زن‌ها زمانی باردار می شوند که اسپرم، تخمک آزاد شده از تخمدان آن‌ها را بارور کند. سپس این تخمکِ بارور شده شروع به رشد و تبدیل شدن به جنین می کند و هورمونی به نام hCG (معروف به گنادوتروپین جفتی انسانی) ترشح کرده که در اوایل بارداری در بدن زن تجمع می کند. مانند همه هورمون ها، hCG سیگنالی ارسال کرده و چرخه قاعدگی را متوقف می‌کند و این سیگنال‌ها به ادرار نیز فرستاده می‌شود.
ادرار زنان باردار دارای hCG است و به نظر می رسد hCG باعث تخمک گذاری موش می شود و از زمان اختراع این تست، تمام تست های بارداری مدرن نیز بر روی اثر تشخیصی hCG متمرکز شده اند.
تصویر زیر روند تکاملی تست ادرار را از مصر باستان تا کنون نشان می دهد.
منبع : sitn.hms.harvard.edu
مترجم: هاجر غفاری