ارتش چین در حال کار بر روی بزرگ ترین پروژه احیای زمین است. اما گزارش های اخیر حاکی از این هستند که این پروژه بسیار گسترده تر از آن چیزی است که در ابتدا قرار بود باشد. مساحت این زمین 2,900 جریب، تقریبا سه برابر کل جزایر طبیعی، است.
این سلسله جزایر موجب بحث و جدل های فراوانی شده است. این جزایر که با نام گروه اسپارتلی شناخته می شوند، مدعیان فراوانی پیدا کرده اند. در فرایند ساخت و ساز این جزایر کشورهایی مانند فیلیپین و مالزی نیز ادعای مالکیت بر آن را مطرح کردند. این تنش ها در طول چند ماه گذشته با اقدامات چین مبنی بر ساخت و ساز و قابل استفاده کردن این جزایر افزایش یافته است. در ماه ژوئن، زمانی که فشارهای بین المللی برای توقف ساخت و ساز در این جزایر به اوج رسید، وزیر امور خارجه این حزب در بیانیه ای اعلام کرد که کار چین در این جزایر تا آخر ماه به اتمام خواهد رسید.
به دست آوردن تصویری از میزان احیا این جزایر بسیار سخت است. اما بنا بر گزارش های، چین در ماه می و ژوئن به ترتیب 2000 و 2900 جریب (8 و 11.7 کیلومتر مربع) از این جزایر را احیا کرده است.
در مقام مقایسه، کشورهای ویتنام، مالزی، فیلیپین و تایوان در طی چهل سال به ترتیب 80، 70، 14 و تنها 8 جریب از این جزایر را احیا کرده اند در حالی که کشور چین تنها در مدت 20 ماه توانست 17 برابر این میزان به احیا جزایر بپردازد.
لازم به ذکر است که خشکی های جزایر طبیعی اسپراتلی تنها 1.5مایل مربع است در حالی که زمین هایی که به تازگی لایروبی شده اند 4.5 مایل مربع هستند. قدمت تصاحب اراضی به قدمت وجود دولت ملت ها یا حتی قبل تر از آن برمی گردد.
نکته ای که در این جا جلب توجه می کند این است که پیشرفت های تکنولوژیکی این نوع توسعه اراضی را برای چین امکان پذیر کرده است. در حال حاضر چین و رقبای خود با استفاده از ماشین آلات لایروبی شن و ماسه ها را از کف دریا به جزایر اسپراتلی انتقال می دهند. این فناوری مدت هاست در اشکال مختلف مورد استفاده قرار می گیرد اما استفاده از آن در این مقیاس عظیم امری جدید است.
No tags for this post.