به گزارش سیناپرس اصفهان به نقل از استادی فایندز، اِی اِل اِس یا اسکلروز جانبی آمیوتروفیک، شایع‌ترین بیماری نورون‌های حرکتی است که منجر به از دست‌رفتن تدریجی عملکرد عضلات (به ویژه عضلات مخطط) می‌شود و با تضعیف ماهیچه‌ها، به تدریج فرد را دچار فلج عمومی کرده و توانایی حرکتی او را مختل می‌سازد. در حال حاضر حدود 55 میلیون نفر از این بیماری رنج می‌برند و به دلیل افزایش جمعیت، این تعداد در جهان تا سال 2050 به سه برابر و در حدود 150 میلیون نفر می‌رسد.
به گفته دانشمندان انگلیسی، برای درک هرچه بهتر این پیچیدگی، به مدل‌هایی با طول عمری طولانی‌تر نیاز است تا ترکیب سلول‌های مغزی انسان که به طور معمول دچار اختلال می‌شوند را تکرار کنند. بدین‌ترتیب، نه تنها می‌توان دید که در اوایل بیماری چه اتفاقی می‌افتد، بلکه چگونگی این اختلالات در طول زمان در هر سلول را نیز می‌توان بررسی کرد. به گفته آنها، یکی از دلایل شکست آزمایش‌های دارویی تا به امروز، تجویز داروها دیرتر از زمان مقرر و در هنگام بروز بیماری نورون حرکتی است.
در حال حاضر، یافته‌های این دانشمندان برای از بین‌بردن پروتئین‌های سرکش که به صورت توده جمع می‌شوند، نتیجه‌بخش بوده است. آنها دارویی خاص را کشف کرده‌اند که با تجمع پروتئین‌های سرکش در این بیماری مبارزه می‌کند و فشار سلولی و همچنین نابودشدن سلول‌های عصبی را کاهش می‌دهد. خوشبختانه داروهای مشابه و مناسبی برای استفاده انسان تأیید و در آزمایشات بالینی برای بیماری‌های عصبی در حال بررسی است.
دکتر گابریل بالموس، نویسنده ارشد در این تحقیق گفت: با مدل‌سازی برخی از مکانیسم‌هایی که منجر به آسیب DNA در سلول‌های عصبی و اختلالات مختلف سلولی می‌شوند، می‌توان اهداف دارویی بالقوه دیگری را شناسایی کنیم.
وی افزود: در حال حاضر گزینه‌های چندان مؤثری برای درمان این بیماری حرکتی نداریم. با آن که پس از این کشف کارهای درمانی بیشتری باید انجام شود، حداقل این امیدواری وجود دارد که شاید به موقع بتوان از روند بیماری جلوگیری یا آن را کند کرد. همچنین ممکن است در آینده بتوان سلول‌های پوستی بیمار را جدا و آنها را بررسی کرد تا مشخص شود کدام ترکیب دارویی خاص برای این بیماری مناسب‌تر است.
منبع: StudyFinds
مترجم: طیبه جعفری