به گزارش سیناپرس اصفهان، ملیکا باقرپور، مددکار اجتماعی در گفت و گو با خبرنگار این خبرگزاری اظهار داشت: اختلال کندن پوست جزو اختلالاتی است که زیر مجموعه اختلال وسواس جبری قرار می گیرد و به صورت خراشیدن پوست خود را نشان می دهد البته در برخی افراد این اختلال با مالیدن، فشار دادن، کندن یا گاز گرفتن پوست شروع و این امر منجر به برخی ضایعات پوستی می شود.
وی اضافه کرد: افراد مبتلا به این اختلال معمولاً این کار را با ناخن های خودشان انجام می دهند و گاهی هم از موچین، سنجاق و سایر وسایل استفاده می کنند.
این مددکار اجتماعی عنوان کرد: مبتلایان به این اختلال معمولاً از خراشیدن متناوب پوست خود در نواحی صورت، بازو و دست ها رنج می برند و یا آنقدر به کندن پوست به جا مانده از جوش یا پینه ها ادامه می دهند تا به ناهنجاری های پوستی منجر شود.
وی با بیان اینکه کندن پوست برای این افراد ظاهراً احساس رضایت و تسکین به همراه دارد، گفت: فرد این کار را زمانی انجام می دهد که در حال تجربه یک تنش یا هیجان زیاد باشد، بدین ترتیب به صورت ناخودآگاه و غیر ارادی شروع به کندن پوست خود می کند تا از هیجان کاسته شود.
باقرپور عنوان کرد: افرادی که به این اختلال دچار هستند معمولاً با افت عملکرد اجتماعی و شغلی روبرو می شوند و همواره به دنبال این موضوع هستند که ضایعات پوستی ناشی از کندن پوست خود را با گریم بپوشانند.
این مددکار اجتماعی تصریح کرد: این اختلال معمولاً در سنین مختلف به چشم می خورد اما در آغاز نوجوانی شایع تر است چرا که نوجوانان در دوران بلوغ، استرس و اضطراب خاصی را تجربه می کنند. فردی که مبتلا به این اختلال است به طور همزمان می تواند دچار اختلال دیگری هم باشد مثلاً همراه با این اختلال، افسردگی را تجربه می کند و می تواند با اختلالات اضطرابی همپوشانی داشته باشد.
وی خاطرنشان کرد: اختلال کندن پوست معمولاً با یک زخم یا آکنه شروع می شود و می تواند ماه ها و سالها ادامه داشته باشد.
گزارش: امیر امین الرعایا