روز بزرگداشت حافظ روز بزرگداشت فرهنگ ایرانی

به گزارش سیناپرس اصفهان، درباره زندگی حافظ بسیار نوشته و گفته اند و از این بسیار، اندک چیزی از سرگذشت زندگی این هنرمند همه اعصار به دست می آید. همه دانسته های مطمئن از زندگی او این است که خواجه شیراز در قرن هشتم، قرن تلاطم تاریخ سیاسی ایران به فقر زیست و در مدت زندگی او همه ایران و میهن او شهر شیراز، بارها دستخوش حمله ها و کشتارها و تغییر حکومت ها و تلاطمات سیاسی و اجتماعی قرار می گرفت.

«زتند باد حوادث نمی توان دیدن   در ین چمن که گلی بوده یاسمنی»

حافظ در تلاطم خونین روزگار به کنج خلوت هنرش پناه می برد و هنرمند بزرگ را چه نیاز به تاریخ و سرگذشتِ زندگی که هنرش زمان و مکان را درمینوردید و تاریخ را دگرگون می کند و همه اعصار را به جلوه هنر خود می آراید.

آری زندگی هنرمند بزرگ، اثرش است و اثرش خود زندگیست. هنرمند از زندگی و رخدادهای روزمره آن فراتر می رود و به زندگی همه انسان ها معنایی تازه می بخشد.

«هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق    ثبت است بر جریده عالم دوام ما»

حافظ در عصری که تاروپورد جغرافیای سیاسی ایران از هم پاشیده شده بود و از ایران کمتر نامی حتی در بین فرهیختگان فارسی زبان باقی مانده بود، یک تنه با پشتوانه فرهنگ ایرانیِ پیش و پس از اسلام و در آمیختن زیبایی های جاودانه این فرهنگ، جغرافیای فرهنگی ایران را به اعتلایی جاودانه رساند و از فرهنگ و از هنر، پشتوانه استواری برای دوباره ساختن جغرافیای سیاسی این سرزمین برای نسل های آینده فراهم آورد.

حافظ چکیده همه اعصار فرهنگ ایرانیست و زبان حال هر ایرانی در هر زمان و مکانی است. به همین دلیل است که نه تنها فرهیختگان ایرانی برای رهایی از رنج ها و دشواری زیستن، شعر حافظ را پناهگاه خود دانسته اند بلکه حتی مردم کوچه بازار هم دیدن آینده را در جام جم شعر حافظ، آسان می یابند و با فال شعر او دلشان آرام میگیرد. اما حافظ فقط تسلی بخش و راهنمای ایرانیان نیست که قرن هاست با هنر خود از ستاره های درخشان فرهنگ جهانیست.

از هند تا چین و از چین تا اروپا، بزرگان و فرهیختگان و فلاسفه بسیاری حافظ را الگو و استاد خود خوانده و می خوانند. از گوته که از معماران فرهنگ نوین غرب است و ویکتور هوگو و فردریش نیچه فیلسوف تا تاگور هندی و امرسون و آندره ژید نامهای اندکی اند که شیفته وار حافظ را ستوده اند و او را راهنما و الگوی آفرینش های خود دانسته اند.

«عراق و فارس گرفتی به شعر خوش حافظ   بیا که نوبت بغداد و فتح تبریز است»

آری به گفته شاملو شاعر برجسته معاصر: حافظ بزرگترین شاعر همه زبان ها در همه زمان هاست. هنرمندی که با عشق و مهر و پایداری و بردباری در رنج های زندگی و پذیرش زیستن، مدارهای اصلی شعرش را پی میریزد و این مفاهیم را با هنر شگفت خود چنان خیال انگیز میکند که هیچ اندیشه ای پس از آشنایی با حافظ، گریزی از پذیرش آنها نمی یابد.

عشق در جهان بینی حافظ جوهر هستی است که تنها پناهگاه استوار انسان در زندگی و تنها دستاویز آدمی برای تحمل زندگیست. 

«از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر   یادگاری که در این گنبد دوار بماند» 

مهر ماه، ماه با مسمایی برای بزرگداشت حافظی است که مُهر اندیشه خود را بر مهر و عشق چنان تثبیت کرد که گویا پس از حافظ، عشق و مهر در جهان انسانی تا همیشه ردایی از حافظ بر خود پوشیده اند.

 

وحید طهماسبی – شاعر و نویسنده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا