مصونیت مرغ مگس خوار ماده از نر، به کمک پرهای زینتی

به گزارش خبرگزاری سینا پرس اصفهان به نقل از ساینس نیوز، پرهای درخشان برخی از مرغان مگس خوار ماده به آنها کمک می کند تا از تهاجم سایر مرغان نوع خود در امان بمانند.

مرغ مگس خوار جاکوبین نر، گردنی سفید رنگ و سری به رنگ آبی روشن دارد. جنس ماده این پرنده در اغلب موارد رنگ سبز تیره ای داشته و گروه کوچکی از این پرندگان ماده نیز به رنگ آبی روشن هستند.

به نظر می رسد که پرهای رنگین و زیبا همیشه وسیله ای برای جفت گزینی نیست چرا که در این نوع پرندگان ، جنس نر تمایل چندانی به جنس ماده آبی رنگ نشان نمی دهد. برعکس رنگ روشن به پرندگان ماده کمک می کند تا با جنس نر همرنگ شده و در نتیجه به مدت طولانی و بدون دردسر در کنار آنها به تغذیه بپردازند.

جی فالک زیست شناس تکاملی  دانشگاه واشنگتن می گوید:ظاهر حیوانات و تعامل میان آنها همیشه دلیلی بر جفت گزینی نیست.برای درک این مسئله، فالک و همکارانش بیش از 400 مرغ مگس خوار را با تعیین جنسیت آنها به دام انداخته و در گامبوای پاناما رها کردند. اکثر پرندگان ماده، به رنگ تیره بودند، قسمت سر و پشت بدن سبز زیتونی بود و گلویی خالدار داشتند. در حالی که 30 درصد آنها  دارای گلویی به رنگ آبی درخشان بودند، رنگی که از ویژگی های جنس مخالف نر می باشد.

مرغان مگس خوار نر و ماده در هنگام تولد و قبل از بلوغ رنگ آبی روشن دارند که نوع ماده پس از بلوغ و در بزرگسالی معمولاً تغییر رنگ می دهد و به رنگ سبزی در نزدیک می شود.

محققان با آزمایشات و مشاهدات خود دریافتند که پرندگان نر برای جفت یابی به سمت پرندگان ماده تیره و سبز رنگ جذب می شوند و کمتر به سمت جنس ماده آبی رنگ تمایل دارند.

فالک می گوید: نه تنها جاکوبین های گردن سفید بلکه سایر گونه های مرغ مگس خوار نر بسیار تهاجمی هستند و پرندگان ماده آبی رنگ نسبت به نوع سبز رنگ همزیستی مسالمت آمیزتری با آنها دارند. بنابراین رنگ روشن یک مزیت محسوب می شود و همین امر سبب شده است تا مرغان مگس خوار ماده آبی رنگ، نسبت به سایر پرندگان هم جنس خود سالم تر باشند. چرا که کمتر مورد تهاجم مرغان نر قرار گرفته و به غذای بهتر دسترسی بیشتری داشته اند.

سارا لیپشوتز زیست شناس تکاملی دانشگاه شیکاگو می گوید: اگرچه هنوز علت اصلی رنگ پرهای  این پرندگان مشخص نیست ولی این یک نمونه جالب از ویژگی تکاملی است که به پرندگان ماده کمک می کند تا با نوع نر همرنگ شده و از تهاجم آنها در امان باشند.  همچنین هدف اصلی این تحقیق پرندگان ماده بوده اند که 50 درصد مهره داران را شامل می شوند و پیش از این نسبت به جنس نر، کمتر مورد توجه محققان بوده اند. 
 

مترجم: سعیده سورانی