پرتاب نخستین مریخ نورد
پرتاب نخستین مریخ نورد
وایکینگ ۱ ( Viking 1 )نام اولین فضاپیما از دو فضاپیمایی بود که در طی برنامه وایکینگ ناسا به مریخ فرستاده شد.این فضاپیما در تاریخ ۲۰ اوت ۱۹۷۵ به فضا پرتاب شد و در ۱۹ ژوئن ۱۹۷۶ به مدار مریخ وارد گردید. فرود بر سطح سیاره برای تاریخ ۴ ژوئیه – روز استقلال آمریکا – برنامه‌ریزی شده بود، اما تصویربرداری از محل فرود نشانگر محلی بسیار ناهموار بود و فضاپیما نمی‌توانست فرود امنی داشته باشد.
بنابراین فرود تا زمانی که محلی مناسب‌تر یافت شود به تعویق انداخته شد. بخشی از فضاپیما که قرار بود بر سطح سیاره فرود بیاید در تاریخ ۲۰ ژوئیه ساعت ۰۸:۵۱ از بخشی مداری آن جدا شد و در ساعت ۱۱:۵۶:۰۶به وقت جهانی بر سطح مریخ فرود آمد.وایکینگ ۱ قرار بود تنها سه ماه فعالیت کند، اما توانست شش سال به ارسال اطلاعات بپردازد.ارتباط این فضاپیما با زمین در تاریخ ۱۳ نوامبر ۱۹۸۲ بدلیل یک فرمان ناقص که از مرکز کنترل زمین ارسال گردید، قطع شد.
پرتاب وویجر2
در تاریخ 20 اوت 1977 ناسا این بار فضاپیمای "وویجر 2"(Voyager) را به فضا پرتاب کرد.این فضاپیما یک کاوشگر فضایی بی‌سرنشین میان‌سیاره‌ای است که در قالب برنامه وویجر برای مطالعهٔ سیاره‌های خارجی منظومه شمسی و همچنین فضای میان‌سیاره‌ای توسط ناسا به فضا پرتاب شده‌است.این کاوشگر ۷۲۲ کیلوگرمی تا تاریخ ۱9 اوت ۲۰۱۷ به مدت 40 سال کامل در مأموریت بوده و همچنان به ارسال پیام ادامه می‌دهد.گرچه وویجر ۲ شانزده روز پیش از وویجر ۱ به فضا پرتاب شد، اما به دلیل داشتن مسیر متفاوت (که در نهایت پرواز کناری اورانوس – نپتون را ممکن می‌ساخت) توسط همتای خود پشت سر گذاشته شد.
وویجر ۲ با فاصلهٔ ۱۰۲/۷ واحد نجومی از خورشید (۳٬۱۵۰ میلیون کیلومتر) در تاریخ ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۳ به‌همراه وویجر ۱، پایونیر ۱۰ و پایونیر ۱۱ از دورترین ساخته‌های دست بشر در فضا محسوب می‌شود. وویجر ۲ بخشی از برنامه وویجر بود که به همراه فضاپیمای خواهرش وویجر ۱ اجرا شد و مأموریتش بررسی و مکان‌یابی مرزهای منظومه شمسی شامل کمربند کویپر، هلیوسفر(دورترین فضای تحت تاثیر خورشید) و فضای میان ستاره‌ای است.
این فضاپیما نخستین فضاناوی بود که از سیاره‌های اورانوس و نپتون، دیدار کناری کرد. وویجر ۲ در ۲۹ ژوئن ۱۹۷۹ به برجیس رسید و نیز در ۲۶ اوت ۱۹۸۱ از کنار کیوان و در ۲۶ ژانویه ۱۹۸۶ از کنار اورانوس عبور کرد.براساس اعلام ناسا این فضاپیما تا سال 2020 برای فعالیت خود سوخت دارد.
درگذشت ابن خياط
ابوبكر محمدبن احمد بن منصور معروف به ابنخياط از محدثين و علماي بزرگ علم نحو، درسمرقند از شهرهاي ايران قديم به دنيا آمد و پس از پايان مراحل ابتدايى تحصيل، در سال 285 ق به عراق رفت. ابن خياط در شهرهاي مختلف عراق كه در آن زمان از مراكز علمي جهان اسلام بودند، علوم اسلامي به ويژه علم نحو را فراگرفت و در اين علم به استادي رسيد. اگرچه كتابهاي زيادي از ابن خياط در دست نيست، اما از جمله آثار وي ميتوان به معاني القرآن، الموجز في النحو و النحو الكبير اشاره كرد.
