نماد سایت خبرگزاری سیناپرس

تولد خاقانی شروانی

افضل الدین بدیل بن علی خاقانی شروانی، معروف به حَسّانُ العَجَم از بزرگ‏ترین شاعران قصیده گوی و از ارکان مسلّم شعر فارسی به شمار می‏رود. وی نزد عمویش، کافی الدین‏عمر بن عثمان، و پسر عمَّش، وحیدالدین عثمان، علوم ادبی و حکمت را فرا گرفت و مدتی در خدمت ابوالعلاء گنجوی، دانشمند مشهور آن زمان، تلمذ کرد و به دامادی او درآمد.
قوت اندیشه و مهارت او در ترکیب الفاظ و خلق معانی، ابتکار مضامین جدید، استفاده از راه‏های خاص در توصیف و تشبیه و آوردن ردیف‏های مشکل از خواص شعری او محسوب می‏شوند. ترکیبات او غالباً با خیالات بدیع همراه و با استعارات وکنایاتِ عجیب آمیخته است و معانی خاصی را که تا عهد او سابقه نداشته، در بردارد. خاقانی بر اثر احاطه به غالب علوم و اطلاعاتِ عهدِ خود و قدرت خارق العاده‏ای که در استفاده از آن اطلاعات در کلام داشته، توانسته است مضامین علمی بی‏سابقه در شعر ایجاد کند. خاقانی در 595 ق در 75 سالگی در تبریز وفات یافت و در مقبرهالشعرای سرخاب مدفون شد.

گراتزیا کوزیما دِلِدّا متولد 27سپتامبر 1871 بود . وی نویسندهه ایتالیایی اهل جزیره ساردنی بود. وی در سال ۱۹۲۶ برندهٔ جایزه نوبل ادبیات شد.او در 15 اوت 1936 درگذشت

خروج از نسخه موبایل