به گزارش سیناپرس اصفهان به نقل از مدیکال اِکس پرس؛ بدن انسان در معرض عوامل مختلف بیرونی مثل ویروس، باکتری و قارچ قرار گرفته است اما بیشتر ارگانیسم های میکروبی به صورت کم منجر به تحریک شدن پوست انسان که وظیفه نظارت و محافظت در برابر خطرات خارجی را دارد می شوند و یا به طور کلی هیچگونه واکنشی را از پوست بدن دریافت نمی کنند.
تا کنون محققین از این موضوع که چگونه این امر اتفاق می افتد اطلاع نداشتند و اینکه پوست ما چرا به صورت دائم واکنش نشان نمی دهد؟
براساس مطالعه ای که در تاریخ 21 مه 2021 در مجله ی Science Immunology منتشر شد، دانشمندان در دانشکده پزشکی دانشگاه سن دیگوی کالیفرنیا، دو آنزیمی که مسئول محافظت از پوست و سلامت کلی بدنمان در برابر تعداد بیشماری از مزاحمان میکروبی است را شناسایی و توصیف کردند.
این آنزیم ها که به هیستون داستیلاز (HDAC) معروف هستند از واکنش التهابی بدن در پوست جلوگیری می کنند.
ریچارد گالو، پزشک متخصص و استاد برجسته درماتولوژی و رئیس گروه درماتولوژی دانشکده پزشکی سن دیگو گفت: کاملاً به این موضوع پی برده ایم که چرا میکروب های خاصی که بر روی پوست ما به صورت زنده هستند را تحمل می کنیم، در حالی که اگر همان باکتری در قسمت دیگری از بدن مان وجود داشته باشد، منجر به بیماری سختی می شود.
وی گفت: در این تحقیق آنزیم هایی را شناسایی کردیم که بر روی کروموزوم سلول های مشخصی از پوست عمل می کنند و منجر به فراهم شدن تحمل ایمنی پوست می شوند، اگر این آنزیم ها بر روی پوست ان وجود نداشته باشند به صورت مداوم با التهاب پوستی مواجه می شویم.
براساس گفته گالو و همکارانش مکانیسم بالقوه ای که مربوط به چگونگی برهم کنش محیط و تغییر عملکرد سلولی است از طریق کنترل اپی ژنتیکی(ورا ژنتیکی) بیان ژن مشخص می شود.
در داخل سلول های پوستی پروتئین هایی به نام تی ال آر (TLR) به سلول ها این اجازه را می دهند تا محیط اطراف و خطرات احتمالی را درک کنند.
در بیشتر ارگان های بدن، تی ال آر ها به عنوان سیستم هشداردهنده ای عمل می کند که باعث ایجاد پاسخ التهابی به تهدیدات پوستی می شود. اما در سلول های پوستی، دو آنزیم HDAC شناسایی شده که HDAC8 و HDAC9 هستند و باعث مهار شدن پاسخ التهابی می شوند.
جورج سن، متخصص و دانشیار درماتولوژی و پزشکی سلولی مولکولی دانشکده پزشکی سن دیگو: این امر یکی از اثبات های اولیه راجع به چگونگی تعامل میکروارگانیسم ها با عوامل اپی ژنتیکی در پوست است و کارکرد پوست را از طریق پاسخ التهابی تنظیم می کند.
از آنجایی که این تغییر اپی ژنتیکی یا ورا ژنتیکی برگشت پذیر می باشد برخلاف تغییرات به وجود آمده در DNA ، می توانیم به صورت بالقوه با هدف قرار دادن این آنزیم ها پاسخ التهابی پوست مان را کنترل کنیم.
در ابتدا، این تحقیق با موش های آزمایشگاهی که آنزیم HDAC8 و HDAC9 به صورت ژنتیکی حدف شده بودند، انجام گرفت. در نتیجه پوست این موش ها نمی توانست در معرض میکروب یا ویروس قرار بگیرد و به همین دلیل واکنش ایمنی بدن آنها افزایش یافت، سپس تیم محققین نتایج مورد نظر را با سلول های انسانی در یک ظرف کشت بازسازی کردند.
گالو به این موضوع اشاره کرد که این مطالعه می تواند نحوه درمان پزشکان را که به انواع خاصی از التهاب پوستی یا بیماری های پوستی مربوط می شود تغییر دهد.
براساس گفته گالو: این یک روش جدید برای تنظیم کردن سیستم ایمنی پوست است. ما با اعمال تغییراتی در فعالیت آنزیم HDAC، روشی را فراهم کرده ایم تا بتوانیم التهاب پوستی غیر ضروری را تشخیص و تسکین دهیم.
در آینده داروهایی که برای فعال شدن یا غیرفعال شدن این آنزیم ها طراحی شده اند می توانند به عنوان جایگزینی برای آنتی بیوتیک ها به درمان شدن بیماری های پوستی کمک کنند.
مترجم: مینا رضایی