به گزارش سیناپرس اصفهان به نقل از ساینس نیوز، نتایج یک پژوهش جدید نشان می دهد که چهارده روزنه نوری که بر روی نقشه اشعه گامای آسمان است، بیانگر این است که آنتی استارها از پادماده درست شده اند.
آنتی استارها به ستارگانی تلقی میشوند که جهت گیری شان مخالف با جهت گیری عادی یک ستاره است و معمولاً برای توصیف جهت دُم ستاره های دنباله دار استفاده می شود.
به نظر می رسد آنتی استارهای منتخب، نوعی از پرتوهای گاما را منتشر می کنند و این پرتوها زمانی تولید می شود که پادماده (همتای متضاد ماده)، به ماده طبیعی می رسد و آن را نابود می کند.
محققان گزارش دادند که این اتفاق بر روی سطوح آنتی استارها رخ می دهد زیرا گرانش آنها در ماده عادی، از فضای بین ستاره ای است.
طبق گفته پیرسالاتی اخترفیزیکدان فرانسوی، اگر شخصی بتواند به صورت تصادفی وجود آنتی استارها را ثابت کند ضربه مهمی به مدل استاندارد کیهان شناسی وارد کرده و این امر می تواند تغییر مهمی را از درک ما نسبت به اتفاقی که در جهان اولیه اتفاق افتاده است ایجاد کند.
به طور کلی تصور بر این است که اگرچه جهان با مقادیر مساوی از ماده و پادماده به وجود آمده ولی جهان مدرن تقریباً از هیچ پادماده ای تشکیل نشده است.
فیزیکدان ها معمولاً فکر می کنند که با تکامل جهان هستی، بعضی از فرآیند ها باعث شدند که ذرات ماده بسیار فراتر و بیشتر از پاد ماده های همزاد خودشان باشند اما اخیراً ایستگاه فضایی بین المللی با کشف سرنخ هایی از چند هسته هلیوم، این فرضیه را زیر سؤال برده است و در صورت تأیید این مشاهده ها این امکان وجود دارد که پادماده های پراکنده ای توسط آنتی استارها منتشر شده باشد.
گروهی از محققین که از احتمال زنده ماندن بعضی از پادماده های جهان به شکل ستاره ها متعجب شده بودند، ده سال مشاهدات خود را از تلسکوپ فضایی پرتوی گامای فرمی بررسی کردند.
از بین 5,800 منبع اشعه گاما در کاتالوگ، چهارد نقطه ی نوری اشعه های گاما را با انرژی هایی منتشر می کرده اند که پیش بینی می شده این انرژی ها، نابودی ماده – پاد ماده را به همراه دارند اما این انرژی ها شبیه هیچ یک از منبع های اشعه گاما، مثل تپ اختر یا سیاه چاله نیستند.
براساس تعداد موارد مشاهده شده و حساسیت تلسکوپ فرمی، تیم مورد نظر تعداد آنتی استارهایی که در همسایگی خورشید وجود دارند را محاسبه کردند، اگر آنتی استارها در سطح راه شیری باشند و گرد و غبار زیادی که از مواد معمولی تشکیل شده است را ترشح کنند می توانند اشعه های گامای زیادی را نیز منتشر کرده و به راحتی قابل تشخیص باشند.
در نتیجه تعداد کمی از موارد منتخب و شناسایی شده، نشان دهنده این است که برای هر 400,000 ستاره طبیعی فقط یک آنتی استار وجود دارد.
از طرف دیگر، آگر آنتی استارها به خارج شدن از صفحه کهکشانی تمایل داشته باشند، برای ترشح مواد طبیعی فرصت کمی دارند و یافتن آنها سخت تر می شود و در این سناریو به ازای هر ده ستاره طبیعی یک آنتی استار مخفی وجود دارد.
اثبات کردن اینکه هر یک از اجرام کیهانی آنتی استار هستند کار سختی به نظر می رسد زیرا به غیر از اشعه گاماهای ساطع شده که از نابودی ماده-پادماده به وجود می آیند به نظر می رسد که نور منتشر شده توسط آنتی استارها، شبیه به نوری باشد که از ستاره های طبیعی منتشر می شود.
طبق گفته سیمون دوپورکه، اخترفیزیک دان در مؤسسه تحقیقات اخترفیزیک و سیاره شناسی در تولوز فرانسه، در عمل غیر ممکن است که بگوییم موارد انتخاب شده، آنتی استار هستند، رد کردن این قضیه بسیار آسان تر است.
ستاره شناسان می توانند ببینند که چگونه در طول زمان، اشعه های گاما یا سیگنال های رادیویی از آنتی استارهای منتخب تغییر می کنند تا تپ اختر نبودن این اجرام برای چندین بار بررسی شود.
محقق ها همچنین می توانند به دنبال سیگنال های نوری یا مادون قرمز باشند که این روند ممکن است نشان دهد که آنتی استارهای مورد نظر، همان سیاه چاله ها هستند.
طبق گفته جولیان هیک، فیزیکدان دانشگاه ویرجینیا در شهر شارلوتزویل، بدیهی است که این امر مقدماتی است اما این موضوع جالب به نظر می رسد.
وجود آنتی استارها نشان دهنده مقادیر قابل توجهی از پادماده ها است که برای زنده ماندن در بسته های ایزوله شده فضا مدیریت شده اند، اما هیک به اینگونه آنتی استارها شک دارد زیرا اگر واقعاً وجود داشته باشند به اندازه ای فراوان هستند که بتوانند برای همه پادماده های گم شده دنیا، قابل محاسبه باشند.
طبقه گفته وی: شما هنوز به این توضیح نیاز دارید که چرا در کل، ماده بر پادماده غالب است!
مترجم: مینا رضایی