بررسی‌ها نشان داده است که باکتری‌ها در ایجاد پوسیدگی دندان‌ها نقشی مهم دارند و کاهش تعداد میکروارگانیسم‌های دهانی سبب کاهش پوسیدگی دندان‌ها می‌شود.
باکتری‌درمانی و استفاده از باکتری‌های پروبیوتیک؛ روشی است که برای درمان عفونت‌های ناشی از میکروارگانیسم‌ها استفاده می‌شود. پروبیوتیک‌ها؛ باکتری‌های زنده‌ای هستند که با بهبود تعادل میکروبی داخل بدن، می‌توانند بر روی سلامت موثر باشند.
با توجه به شیوع بالای پوسیدگی دندان و کمبود اطلاعات در مورد تاثیر محصولات حاوی پروبیوتیک بر سلامت دهان و دندان، پژوهشگران با انجام یک مطالعه آزمایشگاهی تاثیر دوغ پروبیوتیک و دوغ معمولی را در مهار باکتری‌های استرپتوکوکوس موتانس و انتروکوکوس فکالیس (که نقش مهمی در پوسیدگی دندان‌ها دارند)، بررسی کردند.
برای انجام این مطالعه در آزمایشگاه، دوغ پروبیوتیک و دوغ معمولی را به محیط کشت باکتری‌ها اضافه کردند. سپس حداقل غلظت بازندارندگی رشد دوغ‌های پروبیوتیک و معمولی اثر آن‌ها در رشد باکتری‌ها را مقایسه کردند.
یافته‌های این مطالعه نشان داد که حداقل غلظت بازندارنگی از رشد در دوغ معمولی بیشتر از دوغ پروبیوتیک بود و دوغ پروبیوتیک بیشتر از دوغ معمولی توانست این باکتری‌ها را مهار کند.
ولی بررسی قطر هاله عدم رشد باکتری‌ها حاکی از این بود که این دو دوغ در مورد هاله عدم رشد باکتری‌ها، تفاوتی ندارند.
پژوهشگران این مطالعه بر اساس یافته‌های به دست آمده می‌گویند: اثر ضد استرپتوکوکوس موتانس و انتروکوکوس فکالیس دوغ پروبیونیک از دوغ معمولی بیشتر است.
این محققان معتقدند: جایگزینی دوغ پروبیوتیک می‌تواند به بهداشت و سلامت دهان و دندان کمک کند. همچنین می‌توان مصرف نوع پروبیوتیک دوغ را برای بیماران با ریسک‌های بالای پوسیدگی، افراد دارای براکت‌های ارتودنسی یا افرادی که به هر علتی قادر به رعایت کامل بهداشت دهانی نیستند، توصیه کرد.
برای انجام این پژوهش، آرزو ریانی؛ پژوهشگر گروه آسیب‌شناسی دهان، فک و صورت دانشگاه علوم پزشکی قم، محمد آهنجان و حمیدرضا گلی؛ پژوهشگران گروه میکروب‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی مازندران، نیلوفر نادری فرد؛ دندان‌پزشک و مریم زمان‌زاده؛ پژوهشگر گروه آسیب‌شناسی دهان، فک و صورت دانشگاه علوم پزشکی مازندران، مشارکت داشتند.
یافته‌های این مطالعه به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «مقایسه تاثیر دوغ پروبیوتیک و معمولی بر روی دو میکروارگانیسم شایع دهانی، یک مطالعه آزمایشگاهی» در مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران منتشر شده است.
منبع: ایسنا