به گزارش سیناپرس اردبیل، پروفسور کریگ آرنولد، پروفسور دانشگاه پرینستون، اولین بار در جلسه دانشکده، زمانی که در حال فکر کردن به نان درون ساندویچ خود بود، یک ایده را دریافت کرد. او فکر می‌کرد که ساختار داخلی نان اگر در یک آئروژل تصفیه‌کننده آب گنجانده شود، به خوبی کار می‌کند،
بنابراین از گروه آزمایشگاهی خود خواست تا دستور العمل‌های مختلف نان را با کربن افزوده تهیه کنند. در ابتدا، هیچ یک از آئروژل‌های نان ساختار را به اندازه کافی بازتولید نکردند، بنابراین تیم به حذف مواد ادامه داد تا جایی که چیزی جز سفیده تخم مرغ و مقدار کمی کربن باقی نماند. آرنولد گفت: «پروتئین‌های موجود در سفیده تخم‌مرغ بودند که به ساختارهای مورد نیاز ما تبدیل شدند».
گزارش شده است که نسخه فعلی ایروژل ذرات نمک و میکروپلاستیک را به ترتیب با 98 و 99 درصد کارایی از آب دریا حذف می‌کند. و به سادگی با خشک کردن انجماد مخلوط پروتئین/کربن تخم مرغ و سپس حرارت دادن آن تا دمای 900 درجه سانتیگراد (1652 درجه فارنهایت) در محیطی بدون اکسیژن ساخته می شود.
نتیجه ماده ای با ساختار نان مانند است که از رشته های فیبر کربن به هم پیوسته و ورقه های گرافن تشکیل شده است. ادعا می شود که آئروژل بسیار بهتر از فیلترهای کربن فعال عمل می کند و برخلاف سیستم های اسمز معکوس، به برق نیاز ندارد. فقط از گرانش برای کشیدن آب دریا استفاده می کند. در حال حاضر هیچ صحبتی در مورد سرعت فیلتر کردن آب وجود ندارد.
لازم به ذکر است که اگرچه تخم مرغ نسبتاً ارزان و فراوان است، اما استفاده از آنها برای تولید آئروژل، منبعی را که می تواند به عنوان غذا استفاده شود، از بین می برد. با این حال، این نباید مشکلی ایجاد کند، زیرا کشف شده است که پروتئین های مشابه تجاری موجود به همان اندازه قابل استفاده هستند. آرنولد و همکارانش اکنون در حال کار بر روی افزایش فرآیند تولید هستند. امید است که در نهایت بتوان از این ژل نه تنها برای تصفیه آب، بلکه در کاربردهایی مانند ذخیره انرژی، عایق صدا و عایق حرارتی استفاده کرد.
منبع: new atlas
مترجم: مهناز علیرضایی