به گزارش سیناپرس اردبیل، آب دریا ممکن است منبع گمشده فسفات باشد. محققان دانشگاه‌های کمبریج و کیپ تاون با بازسازی آب دریای ماقبل تاریخ حاوی فسفر در آزمایشگاه، راه‌حلی برای معمای این که چگونه فسفر جزء ضروری حیات روی زمین است، یافته‌اند. پروفسور نیک توسکا از دانشگاه کمبریج که یکی ازنویسندگان این مطالعه بود، می‌گوید: «این واقعاً می‌تواند طرز فکر ما را در مورد محیط‌هایی که برای اولین بار زندگی در آن آغاز شد، تغییر دهد».
آب دریای اولیه ممکن است 1000 تا 10000 برابر بیشتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد فسفات داشته باشد، به شرطی که آب حاوی مقدار زیادی آهن باشد. فسفات یکی از اجزای حیاتی DNA و RNA است که بلوک‌های سازنده حیات هستند. فسفات همچنین در شکل معدنی آن نسبتاً غیرقابل دسترس است. دانشمندان اخیراً متوجه نقش فسفات در هدایت سنتزمولکول‌های مورد نیاز حیات روی زمین نقش داشته است.
دانشمندان از مدل‌سازی ژئوشیمیایی برای شبیه‌سازی شرایط اولیه زمین استفاده کردند تا بفهمند چگونه حیات بر فسفات و نوع محیطی که این عنصر در آن تکامل می‌یابد متکی شد. در آزمایشگاه، آن ها آب دریا را با همان شیمی که تصور می شد در تاریخ اولیه زمین وجود داشته است، ساختند. آنها همچنین آزمایشات خود را در جوی بدون اکسیژن انجام دادند. نتایج این تیم نشان می دهد که خود آب دریا می تواند منبع اصلی این عنصر ضروری باشد.
پیش از این دانشمندان طیف وسیعی از راه‌های تولید فسفات را ارائه کرده بودند، برخی نظریه‌ها شامل محیط‌های خاصی مانند چشمه‌های آتشفشانی اسیدی یا دریاچه‌های قلیایی و مواد معدنی کمیاب که فقط در شهاب‌سنگ‌ها یافت می‌شوند، بود.
دانشمندان در آزمایش‌های خود، مقادیر مختلف آهن را به طیف وسیعی از نمونه‌های مصنوعی آب دریا اضافه کردند و آزمایش کردند که قبل از تشکیل کریستال‌ها و جدا شدن مواد معدنی از مایع، چقدر فسفر می‌تواند در خود نگه دارد. آنها سپس این نقاط داده را در مدلی ساختند که می توانست میزان فسفات آب دریای باستانی را پیش بینی کند.
به گفته توسکا، شواهدی مبنی بر وجود آب در مریخ باستانی فراوان است، از جمله بستر رودخانه های قدیمی و رسوبات سیل، و همچنین می دانیم که آهن زیادی در سطح وجود داشت و اتمسفر در برخی مواقع از نظر اکسیژن ضعیف بود. شبیه‌سازی‌های آنها از فیلتر شدن آب‌های سطحی از میان سنگ‌های سطح مریخ نشان می‌دهد که آب غنی از آهن ممکن است در این محیط نیز فسفات‌هایی را تامین کرده باشد.
یافته‌های دانشمندان در مجله Nature Communications منتشر شد.
منبع:study find
مترجم: مهناز علیرضایی