به گزارش سیناپرس اردبیل، دانشمندان صدها صدف را مورد بررسی قرار داده اند تا تعیین کنند که چگونه سیستم آب و هوای اقیانوس اطلس شمالی قبل از عصر یخبندان به "نقطه اوج" رسیده است. عصر یخبندان کوچک، دوره ای از سرد شدن منطقه ای که به ویژه در اقیانوس اطلس شمالی مشهود بود، قرن ها ادامه یافت و در حدود سال 1850 به پایان رسید.
یک نظریه قدیمی ادعا می کند که سرد شدن اولیه دوره توسط "بازخوردهای یخ دریا به اقیانوس" حفظ شده است. با گسترش یخ دریا، جریان های اقیانوسی کاهش یافت که به نوبه خود جریان آب گرم از جنوب را کاهش داد.
دانشگاه اکستر مطالعه جدیدی را انجام داد که چگونگی تغییر اقیانوس و واکنش به تغییرات خارجی در چند قرن اخیر را با استفاده از پوسته‌های صدف‌هایی که می‌توانند برای چند صد سال زنده بمانند، بررسی کرد.نتایج نشان می‌دهد که سیستم آب و هوای اقیانوس اطلس شمالی از بین رفته است. انعطاف پذیری و توانایی بازیابی از تغییرات خارجی قبل از عصر یخبندان کوچک بی ثبات شده است، که ممکن است باعث شده که آن را به حالت جدید و سردتر تبدیل کند. علاوه بر این، به گفته کارشناسان، ممکن است یک نقطه اوج جدید در اقیانوس اطلس شمالی نزدیک باشد که پیامدهای بزرگی برای آب و هوای منطقه داشته باشد.
بئاتریز آرلانو-ناوا، نویسنده اصلی مؤسسه سیستم‌های جهانی اکستر، می‌گوید: «یکی از راه‌های تشخیص اینکه یک سیستم به یک انتقال ناگهانی نزدیک می‌شود این است که در پاسخ به تغییرات خارجی کند می‌شود. به عبارت دیگر، یک سیستم توانایی بازگشت به حالت متوسط خود را از دست می‌دهد و در عوض می‌تواند به یک حالت جدید تبدیل شود».
مطالعه جدید هشدار می‌دهد که آسیب‌پذیری سامانه آتلانتیک شمالی امروز یک مسئله حیاتی است، زیرا تحلیل‌های اخیر نشان می‌دهد که در قرن گذشته بی‌ثبات شده و ممکن است به نقطه اوج نزدیک شود.پروفسور تیم لنتون، مدیر این مرکز گفت: «آخرین تجزیه و تحلیل ما نشان می‌دهد که سیستم جریان‌های اقیانوسی در شمال اقیانوس اطلس اکنون به دلیل گرم شدن کره زمین ممکن است دوباره در معرض خطر یک نقطه اوج قرار گیرد که منجر به تغییر ناگهانی آب و هوا در اروپا شود».
تجزیه و تحلیل پوسته های صدف بر روی ایزوتوپ های اکسیژن و کربن و رشد پوسته متمرکز شده است که همه آنها می توانند به عنوان معیارهای تغییرپذیری محیطی مورد استفاده قرار گیرند.
منبع:biology news
مترجم: پریناز نصرتی