به گزارش سیناپرس اردبیل، شایع‌ترین نوع سرطان لوزالمعده، از سلول‌های پوشاننده مجاری خروجی آنزیم‌های گوارشی از پانکراس تشکیل می‌شود (آدنوکارسینوم مجرای پانکراس). سرطان در سلول‌های تولیدکننده هورمون یا سلول‌های عصبی غدد پانکراس کمتر شایع است. این نوع سرطان، تومورهای نورواندوکرین پانکراس و تومورهای غدد درون‌ریز پانکراس هستند. سرطان لوزالمعده تا قبل از یافته های این مطالعه به ندرت در مراحل اولیه ، تشخیص داده می‌شود؛ چراکه اغلب تا زمانی که به سایر اندام‌ها سرایت نکرده باشد، علائمی ایجاد نمی‌کند.
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس دو نقطه انتقال کلیدی در ایجاد سرطان پانکراس را آشکار کرده اند. این پیشرفت‌ها در درک این تومورها، مسیرهایی را برای درمان‌های بیشترومؤثرتر در این بیماری ایجاد می‌کنند.
گام‌های شگفت‌انگیزی در نحوه و چگونگی تشخیص زودهنگام سرطان‌ها، تعداد و اثربخشی درمان‌ها، میزان بقا، طول عمر با بیماری و کیفیت زندگی در صورت وجود بیماری برداشته شده است.
تجزیه و تحلیل دقیق پاتوفیزیولوژی سرطان لوزالمعده در 83 تومور پانکراس از 31 بیمار، دو نقطه کلیدی در توسعه این بیماری را شناسایی کرد. اولین مورد تغییر سلول های طبیعی به سلول های پیش سرطانی و دومین نکته کلیدی تغییر از سلول های پیش سرطانی به سلول های سرطانی است. این مطالعه همچنین بینش هایی در مورد مقاومت درمانی و نحوه استفاده از ایمونوتراپی برای درمان ارائه می دهد.
دکتر لی دینگ، پروفسور پزشکی و ژنتیک که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت، می‌گوید: «درمان سرطان لوزالمعده بسیار دشوار است، و برای ایجاد درمان‌های بهتر، باید بدانیم که چگونه سلول‌های طبیعی و سالم در لوزالمعده در حال تبدیل شدن به سرطان هستند».
این اولین باری است که این انتقال با چنین جزئیاتی در تومورهای پانکراس ترسیم شده است. با گذشت زمان، بیشتر تومورهای لوزالمعده در برابر شیمی‌درمانی مقاومت پیدا می‌کنند و مطالعه جدید چیزی را نشان می‌دهد که دینگ نشانه مقاومت در برابر شیمی درمانی می‌نامد که مشخص می‌کند تومورها چگونه تغییر می‌کنند و برای بقای خود سازگار می‌شوند.
این تیم در حال کار بر روی مدل‌های حیوانی هستند تا مشخص کنند که کدام یک از آنها قبل از آزمایش‌های بالینی انسانی قابل بررسی هستند.
مقاله تحقیقاتی آنها در Nature Genetics منتشر شده است.
منبع: STUDY FIND
مترجم: پریناز نصرتی