کشف ابر آنتی بیوتیک جدید در باکتری سیب زمینی

به گزارش سیناپرس، از زمان کشف پنی سیلین توسط الکساندر فلمینگ در سال ۱۹۲۸، باکتری ها استراتژی های جدیدی را برای مقاومت در برابر اثرات آنتی بیوتیک ها ایجاد کرده اند. اگر این روند ادامه یابد، تخمین زده می ‌شود که تمام آنتی ‌بیوتیک‌ های شناخته ‌شده در حال حاضر ممکن است طی چند دهه آینده بی ‌اثر شوند.

بر اساس گزارشی که توسط Review On Antimicrobial Resistance منتشر شده است، این مشکل می تواند باعث شود تا سال ۲۰۵۰ جمعیت جهان تقریباً نیم میلیارد نفر کاهش یابد.

به تازگی یک تیم بین المللی از محققان آنتی بیوتیک جدیدی را در باکتری هایی کشف کرده اند که سیب زمینی را آلوده می کند. به گفته محققان، این آنتی بیوتیک که سولانیمایسین نام دارد، در برابر طیف وسیعی از قارچ های کشتار محصولات زراعی موثر است. در آزمایش‌ های انجام شده مشخص شد، این دارو همچنین در برابر یک قارچ طبیعی که می‌تواند باعث عفونت‌های جدی شود و کاندیدا آلبیکنس نام داشته و داروئی برای مقابله با آن در دسترس نیست،  مؤثر است.

دکتر ریتا مونسون، عضو این تیم پژوهشی و میکروبیولوژیست دانشگاه کمبریج، در رابطه با این کشف جدید گفت: این یک ترکیب دارویی ضد قارچ است که ما معتقدیم با کشتن رقبای خود کار می کند و باکتری ها از این کار بسیار سود می برند. به صورت طبیعی،  این ماده تنها در سیب زمینی ها دیده شده و عمل می کند.

به گزارش سیناپرس، گفتنی است بیشتر آنتی ‌بیوتیک ‌های درمانی مورد استفاده در حال حاضر از میکروب‌ های خاک تولید می ‌شوند، اما کشف سولانیمایسین پتانسیل میکرو ارگانیسم‌های گیاهی را برای تولید داروها برجسته می‌ کند.

محققان همچنین طی مطالعات جدید خود دریافتند: باکتری بیماری زای سیب زمینی Dickeya solani، زمانی که در یک محیط اسیدی مانند شرایط موجود در سیب زمینی قرار می گیرد، مقدار کمی سولانیمایسین تولید می کند.آنها اکنون شروع به کار با شیمیدانان کرده اند تا درباره ساختار مولکولی سولانیمایسین بیشتر دانسته و نحوه عملکرد آن را بهتر درک کنند.
به گزارش سیناپرس، میگل ماتیلا، عضو ارشد این تیم مطالعاتی و میکروبیولوژیست مولکولی، از شورای تحقیقات اسپانیایی در گرانادا، در رابطه با موضوع فوق گفت: گام ‌های آینده ما بر تلاش برای استفاده از این آنتی ‌بیوتیک ضد قارچ برای حفاظت از گیاهان متمرکز است. ما باید برای یافتن آنتی ‌بیوتیک‌ های جدید و قابل استفاده در انسان بپردازیم.

 

مترجم: رضوان خندان
منبع: sciencefocus

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا