به گزارش سیناپرس اردبیل، یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که قورباغه‌ها در منطقه رادیواکتیو سیاه‌ترمی‌شوند. اگر از یکی از بدترین فجایعی که بشر تا به حال بر سر جهان به راه انداخته است، در نظر بگیریم این است که منطقه چرنوبیل منطقه ای که به رادیواکتیو آلوده کرده و مجموعه ای از گونه ها را در خود جای داده است.
در سال 2016، تیم محققان، چند قورباغه درختی شرقی را در منطقه ممنوعه چرنوبیل پیدا کردند که به جای رنگ سبز روشن ، سیاه بودند. محققین تعجب کردند که آیا این نتیجه انتخاب طبیعی ناشی از تشعشعات بالاتر در منطقه است یا خیر.
این تیم برای بررسی های بیشتر، بیش از 200 قورباغه درختی شرقی را از 12 حوضچه با سطوح مختلف آلودگی رادیواکتیو، و چهار مکان خارج از منطقه برای مقایسه جمع آوری کردند. و دریافتند هر چه قورباغه ها به مناطقی با سطح تشعشع بالا نزدیک تر باشند، رنگ تیره تر دارند. آن دسته ازقورباغه هایی که در منطقه رادیواکتیو زندگی می کنند به طور متوسط 43.6 درصد تیره تر از بقیه بودند.
چرا این محیط قورباغه‌ها را سیاه می کند؟
این تیم می گوید ملانین، رنگدانه ای که پوست حیوانات را تیره می کند، برای کاهش آسیب سلولی ناشی از تشعشعات عمل می کند. معمولاً این اشعه خطرناک اشعه ماوراء بنفش خورشید است، اما نشان داده شده است که ملانین پوست در برابر تشعشعات یونیزان مانند آنچه در چرنوبیل وجود دارد نیز محافظت می کند. این به این معنی است که قورباغه هایی که پوست تیره‌تری دارند، پس از قرار گرفتن در معرض اشعه، کمتر آسیب سلولی را تجربه خواهند کرد.
تیم محققین فرض می‌کند که در زمان حادثه، قورباغه‌ها در منطقه‌ای که اتفاقاً تاریک‌تر بود، به طور ناگهانی از مزیت‌های جدید این محیط برخوردار بودند، به این معنی که احتمال زنده ماندن و تولیدمثل آن‌ها بیشتر بود. پس از سه دهه و نیم داشتن پوست تیره برای بیش از 10 نسل از قورباغه ها، اکنون در منطقه های رادیواکتیوعادی شده است.
این یک مطالعه جذاب در مورد تکامل است، و مطالعه بیشتر می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا تأثیرات بلایای هسته‌ای و چگونگی بازیابی اکوسیستم‌ها را بهتر درک کنند.
این تحقیق در مجله Evolutionary Applications منتشر شده است.
منبع: new atlas
مترجم: پریناز نصرتی