به گزارش سیناپرس اردبیل، اکثریت قریب به اتفاق تحقیقاتی که در گذشته در مورد این موضوع انجام شده است بر روی تأثیرات یک ماده مغذی بر سلامتی بوده است. این رویکرد متعارف و تک بعدی برای بررسی تأثیر رژیم غذایی بر سلامت و پیری به ما اجازه نمی دهد تصویر کامل از تاثیرات رژیم غذایی را ببینیم. به عبارت دیگر، به‌جای بهینه‌سازی یک سری از مواد مغذی در یک زمان، تحقیقات علمی در مورد رژیم‌های غذایی سالم باید رویکردی جامع‌تر مبتنی بر «تعادل مجموعه‌ای از مواد مغذی» اتخاذ کند.
برنامه ی غذایی هر شخص باید طبق نیاز های او تنظیم شود. تغذیه ی نا مناسب فرآیند پیری را سرعت می بخشد. در افرادی که ویتامین و مواد معدنی کمتری دریافت می کنند، میزان بیماری و مرگ و میر زود رس بیشتر است.
آلن کوهن، دکترا، دانشیار علوم بهداشت محیط در دانشکده میلمن کلمبیا، در یک بیانیه دانشگاهی می گوید: « تغذیه و فیزیولوژی پیری بسیار پیچیده و چند بعدی هستند و شامل تعداد زیادی از تعاملات عملکردی اند. بنابراین این مطالعه از اهمیت نگاه کردن به فراتر از یک ماده مغذی در یک زمان پشتیبانی می‌کند».
از طریق یک سری مدل‌سازی چند بعدی با استفاده از تکنیک‌ها، نویسندگان مطالعه تأثیر دریافت مواد مغذی را بر اختلالات فیزیولوژیکی در میان گروهی از افراد مسن آزمایش کردند. این منجر به کشف الگوهای کلیدی در میان مواد مغذی خاص مرتبط با حداقل پیری بیولوژیکی شد. رویکرد ما راهی برای مطالعات آینده ارائه می‌کند تا پیچیدگی کامل چشم‌انداز تغذیه و تاثیر آن به طول عمر را کشف کند.
دانشمندان 4 روند را پیدا کردند که رژیم غذایی و طول عمر را به هم مرتبط می کند.این داده ها شامل 1560 مرد و زن مسن بین 67 تا 84 سال بود. محققان به طور تصادفی همه این شرکت کنندگان را بین نوامبر 2003 و ژوئن 2005 از مناطق مونترال، لاوال یا شربروک در کبک، کانادا انتخاب کردند. آنها در مجموع سه سال هر فرد را به طور سالانه مورد بررسی مجدد قرار دادند و آنها را در طول چهار سال پیگیری کردند. هدف از این تلاش‌ها ارزیابی در مقیاس بزرگ این بود که چگونه دریافت مواد مغذی با روند پیری مرتبط است.
تیم تحقیقاتی از طریق ادغام نشانگرهای زیستی خون، هم از دست دادن هموستاز مرتبط با افزایش سن و هم پیری را بررسی کردند. این تیم اثرات رژیم غذایی را در چارچوب هندسی برای تغذیه قرار داد و روی درشت مغذی ها و 19 ریز مغذی ها اعمال کرد.
نویسندگان مطالعه هشت مدل را ایجاد کردند که پیش‌بینی‌کننده‌های تغذیه‌ای مختلف را بررسی می‌کردند. آنها همچنین مطمئن بودند که با عوامل مختلف مرتبط دیگر، مانند درآمد، سطح تحصیلات، سن، فعالیت بدنی، تعداد بیماری‌های همراه، جنسیت، و عادت‌های فعلی سیگار کشیدن سازگار می‌شوند.
سطح بهینه دریافت مواد مغذی به معیار پیری انتخاب شده بستگی داشت. افزایش مصرف پروتئین باعث بهبود یا کاهش برخی از پارامترهای پیری شد، اما افزایش سطح کربوهیدرات باعث افسردگی برخی دیگر شد.
سطوح بهینه برای یک ماده مغذی اغلب به سطح دیگری (ویتامین E و ویتامین C) بستگی دارد. روش‌های تحلیلی ساده‌تر قادر به درک و شناسایی چنین ارتباطی نیستند.
منبع:study find
مترجم: مهناز علیرضایی