به گزارش سیناپرس، یکی از این نمونه های شاخص حومه حوضه آبریز مخزن رپبود (Rappbode) در منطقه شرقی هارتز است. این دریاچه بزرگترین مخزن آب آشامیدنی در آلمان است و آب آشامیدنی را برای حدود یک میلیون نفر تامین می کند.
دوره‌های طولانی خشکسالی طی سال های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ جمعیت درختان منطقه را به شدت ضعیف کرده و باعث تکثیر انگل ها و سوسک ها شده که در ادامه منجر به آسیب بیشتر به درختان و از بین رفتن آن ها شده است.
پروفسور مایکل رود (Michael Rode) هیدرولوژیست و پژوهشگر ارشد این مطالعات می گوید: در چهار سال گذشته، حوضه آبریز رپبود که مشخصه آن درختان مخروطی و صنوبر است، بیش از ۵۰ درصد از جنگل های خود را از دست داده است. این کاهش شدید جنگل به سرعت در حال پیشرفت است و این امر پیامدهایی برای مخزن های آب آشامیدنی خواهد داشت.
به گفته کارشناسان، جنگل ها نقش کلیدی در چرخه آب دارند. آنها آب را فیلتر کرده و مواد مغذی را به هم متصل می کنند و برای کیفیت خوب آب ضروری هستند. هر چه مواد مغذی کمتری از جمله ترکیبات نیتروژن یا فسفر در آب مخازن وجود داشته باشد، آب آشامیدنی برای برای تصفیه بهتر است.
دکتر کارستن رینکه (Karsten Rinke) یکی دیگر از پژوهشگران توضیح می دهد: این امر توسعه جلبک ها را سخت تر کرده و تصفیه آب آشامیدنی در کارخانه های آب را مقرون به صرفه تر و آسان تر می کند. بنابراین، مدیریت مواد مغذی در مناطق حفاظت شده آب بسیار مهم است.
طی این مطالعه، دکتر ژیانژن کنگ (Xiangzhen Kong) دانشمند محیط زیست و پژوهشگر اصلی این مطالعه، می گوید: ما توانستیم به داده های زیست محیطی در یک دوره بیش از ده سال دسترسی داشته باشیم و مجموعه ای از داده ها را در اختیار گرفتیم.
کنگ توضیح می دهد: ما ابتدا این داده ها را به یک مدل وارد کردیم تا اثرات مرتبط با آب و هوا بر تعادل مواد مغذی در حوضه آبریز را تخمین بزنیم. سپس داده های به دست آمده در یک مدل اکوسیستم مخزنی پردازش شد که با آن توانستیم اثرات سناریوهای مختلف جنگل زدایی را بر کیفیت آب پیش بینی شده برای سال ۲۰۳۵ تعیین کنیم.
به گفته تیم پژوهشی، آب مخزن رپبود توسط سه حوضه مختلف تامین می شود که دو مورد از آنها در مطالعه گنجانده شده است. کنگ می گوید: حوضه هاسل با کشاورزی مشخص می شود، در حالی که منطقه رپبود عمدتاً جنگلی است. قبل از اینکه آب از دو حوضه آبریز به مخزن بزرگ رپبود برود، ابتدا توسط یک سد در بالادست حفظ می شود. تأثیر کشاورزی منجر به تولید محتوای مواد مغذی قابل توجهی در آب در سد می شود.
کنگ می افزاید: ما توانستیم نشان دهیم که جنگل زدایی پیش بینی شده ۸۵ درصد افزایش در غلظت فسفر محلول و بیش از ۱۲۰ درصد افزایش غلظت نیتروژن را تنها در عرض ۱۵ سال رقم خواهد زد. این امر منجر به افزایش بیش از ۸۰ درصدی دیاتوم ها و رشد ۲۰۰ درصدی جلبک های سبز در سد رپبود خواهد شد. این نتایج ضرورت آتی برای طیف گسترده ای از سازگاری ها در مدیریت آب آشامیدنی را برجسته می کند.
پروفسور رود می گوید: ورودی مواد مغذی به حوضه های آبریز مخزن باید حتی بیش از گذشته کاهش یابد و پروژه‌های احیای جنگل با گونه های درختی مقاوم به خشکی باید بیشتر ترویج شوند و آب رسانی ها باید با توسعه های قریب الوقوع با استراتژی های حذف انتخابی آب سازگار شوند.
به گزارش سیناپرس، نتایج مربوط به مخزن رپبود را می توان در سایر مناطق حوضه های آبریز مخازن در مناطق مشابه اعمال کرد. کنگ در پایان می گوید: از بین رفتن جنگل ها به عنوان پیامد غیرمستقیم تغییرات آب و هوایی، تأثیر بارزتری بر کیفیت آب مخازن دارد.
شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Water Research منتشر شده است.
مترجم: فاطمه امینی