به گزارش سیناپرس اردبیل، یافته‌ها نشان داد این شیرین‌کننده‌ها نه تنها می‌توانند منجر به تغییرات مشخص در ترکیب باکتری‌های روده شوند، بلکه می‌توانند گلوکز و سطح قند خون فرد را نیز تغییر دهند. شیرین کننده های مصنوعی که به عنوان شیرین کننده های غیر مغذی نیز شناخته می شوند، نزدیک به 150 سال است که وجود دارند.
در سال‌های اخیر، دانشمندان مشکوک شده‌اند که این شیرین‌کننده‌های مصنوعی می‌توانند به طرق مختلف بر سلامت ما تأثیر بگذارند، از افزایش خطر سرطان گرفته تا افزایش احتمال افزایش وزن. حجم وسیعی از مطالعات در طول 10 سال گذشته به طور خاص به بررسی اثرات شیرین کننده های مصنوعی بر میکروبیوم روده ظاهر شده است، اما مهم این است که اکثریت قریب به اتفاق این تحقیقات فقط بر روی حیوانات انجام شده است.
بنابراین هنوز به‌طور باورنکردنی مشخص نیست که این مواد شیمیایی چگونه بر میکروبیوم انسان تأثیر می‌گذارند، و مطالعات اندکی که تا به امروز انجام شده‌اند نتایج نسبتاً متناقضی را ارائه داده‌اند. این مطالعه جدید با استخدام 120 داوطلب بدون سابقه اخیر مصرف هیچ نوع شیرین کننده مصنوعی، شکاف دانش را پر کرد. از آنجایی که شیرین کننده های مصنوعی در انواع محصولات غذایی بسیار فراگیر هستند، محققان مجبور شدند بیش از 1000 نفر را قبل از یافتن گروه کوچک خود غربال کنند.
این گروه به طور تصادفی به شش گروه تقسیم شدند: چهار گروه شیرین کننده مصنوعی (آزمایش آسپارتام، ساخارین، استویا یا سوکرالوز) و دو گروه کنترل (یکی آزمایش قند و دیگری بدون مداخله). به مدت دو هفته، هر شرکت کننده وعده های غذایی خود را با کیسه های شیرین کننده اختصاص داده شده خود تکمیل کرد. نمونه مدفوع قبل، حین و بعد از مداخله گرفته شد و آزمایشات خون و گلوکز نیز انجام شد.
Eran Elinav، نویسنده ارشد این مطالعه، توضیح داد: «در افرادی که شیرین کننده های غیر مغذی مصرف می کنند، ما می توانیم تغییرات بسیار مشخصی را در ترکیب و عملکرد میکروب های روده و مولکول هایی که آنها در خون محیطی ترشح می کنند، شناسایی کنیم». این نشان می دهد که میکروب های روده در بدن انسان نسبتاً به هر یک از این شیرین کننده ها پاسخ می دهند.
هنگامی که مصرف کنندگان شیرین کننده های غیر مغذی را به صورت گروهی بررسی کردیم، متوجه شدیم که دو مورد از شیرین کننده های غیر مغذی، ساخارین و سوکرالوز، به طور قابل توجهی بر تحمل گلوکز در بزرگسالان سالم تأثیر می گذارند. جالب اینجاست که تغییرات در میکروب‌ها با تغییراتی که در پاسخ‌های گلیسمی افراد مشاهده می‌شود همبستگی زیادی دارد». برای بررسی اینکه آیا تغییرات میکروبیوم مستقیماً باعث تغییر در گلوکز می‌شود، محققان نمونه‌های میکروبیومی را از داوطلبان انسانی گرفتند و آنها را به موش‌های بدون باکتری روده پیوند زدند. الیناو گفت که اثرات آن بر حیوانات شگفت‌انگیز بود، با میکروبیوم‌های تغییر یافته انسانی که مستقیماً بر پاسخ‌های گلیسمی حیوانات تأثیر می‌گذارد.
گارنر، که روی مطالعه جدید کار نکرد، گفت که گروه برای تعمیم هر گونه نتیجه‌گیری بسیار کوچک است و نتایج فوق‌العاده گسترده بودند، برخی از شیرین‌کننده‌ها تأثیری بر شرکت‌کنندگان نداشتند و سایر شیرین‌کننده‌ها اثرات خفیفی داشتند. گارنر افزود: «این یک محدودیت بسیار مهم است».
سایر محققان نسبت به یافته های جدید بسیار کمتر انتقاد کرده اند و این مطالعه را "دقیق" و "خوب طراحی شده" می نامند .Elinav کاملاً آگاه است که یافته‌های جدید تقریباً یک پاسخ قطعی برای تأثیرات شیرین‌کننده‌های مصنوعی بر میکروبیوم انسانی نیستند. چیزی که بلافاصله از این مطالعه مشخص می شود این است که این افزودنی های غذایی از مواد شیمیایی بی اثری که قبلاً تصور می شد دور هستند و تأثیر آنها می تواند به طور چشمگیری از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. الیناو همچنین تاکید کرد که این پاسخ بازگشت به مصرف سطوح بالای قند طبیعی نیست، زیرا ما بینش روشنی در مورد مضرات متابولیک مصرف زیاد شکر داریم.
منبع:new atlas
مترجم: پریناز نصرتی