چگونه مغز نشانه‌های تهدید را به ترس تبدیل می‌کند
به گزارش سیناپرس اردبیل،این تحقیق که در Cell Reports منتشر شد، ممکن است به درمان‌های جدیدی برای اختلالات مرتبط با ترس مانند اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یا اختلالات حساسیت مفرط مانند اوتیسم، میگرن و فیبرومیالژیا منجر شود.
سونگ هان، نویسنده ارشد، استادیار آزمایشگاه بنیاد سالک برای زیست شناسی پپتید، می گوید:« مسیر مغزی که ما کشف کردیم مانند یک سیستم هشدار مرکزی عمل می کند. ما هیجان زده بودیم که متوجه شدیم نورون های CGRP توسط نشانه های حسی منفی از هر پنج حواس بینایی، صدا، چشایی، بویایی و لامسه فعال می شوند. شناسایی مسیرهای تهدید جدید بینش هایی را برای درمان اختلالات مربوط به ترس ارائه می دهد».
تحقیقات قبلی نشان داد که مسیرهای مختلف به طور مستقل صدا، بینایی و نشانه های تهدید لمس را به چندین ناحیه مغز منتقل می کنند. یک مسیر واحد که همه این نشانه ها را ادغام کند برای بقا مفید خواهد بود، اما هیچ کس تا به حال چنین مسیری را پیدا نکرده بود. تحقیقات قبلی همچنین نشان داد که آمیگدال که پاسخ‌های رفتاری را آغاز می‌کند و خاطرات ترس را به محرک‌های محیطی و احساسی تشکیل می‌دهد، ورودی‌های سنگینی را از مناطق مغز دریافت می‌کند که مملو از یک ماده شیمیایی مرتبط با بیزاری، نوروپپتید CGRP (پپتید مرتبط با ژن کلسی‌تونین) است. شیجیا لیو، یکی از نویسندگان،
دانشجوی فارغ التحصیل در آزمایشگاه هان می گوید: «بر اساس این دو مجموعه تحقیقاتی، ما پیشنهاد کردیم که نورون های CGRP، که به ویژه در مناطق فرعی تالاموس و ساقه مغز یافت می شوند، اطلاعات تهدید چندحسی را به آمیگدال منتقل می کنند».
این مدارها ممکن است هم واکنش‌های رفتاری مناسبی ایجاد کنند و هم به شکل‌گیری خاطرات بد از نشانه‌های تهدید کمک کنند. این تیم چندین آزمایش برای آزمایش فرضیه های خود انجام دادند. آنها فعالیت نورون CGRP را با استفاده از تصویربرداری از کلسیم تک سلولی ثبت کردند، در حالی که به موش‌ها نشانه‌های تهدید چندحسی ارائه کردند، و محققان را قادر می‌سازد تا مشخص کنند که کدام روش حسی شامل کدام مجموعه از نورون‌ها است. آنها مسیری را که سیگنال ها پس از خروج از تالاموس و ساقه مغز طی کردند، با استفاده از پروتئین های فلورسنت رنگی مختلف تعیین کردند. و آنها آزمایش های رفتاری برای سنجش حافظه و ترس انجام دادند.
در مجموع، یافته‌های آنها نشان می‌دهد که دو جمعیت متمایز از نورون‌های CGRP – یکی در تالاموس، دیگری در ساقه مغز – به سمت مناطق غیر همپوشانی آمیگدال حرکت می‌کنند و دو مدار مجزا را تشکیل می‌دهند. هر دو جمعیت با برقراری ارتباط با شبکه های محلی مغز، مناظر، صداها، بوها، مزه ها و لمس های تهدیدآمیز را رمزگذاری می کنند. در نهایت، آنها دریافتند که هر دو مدار برای تشکیل خاطرات بد ضروری هستند.
نویسندگان امیدوارند که بررسی کنند چگونه سیگنال‌دهی CGRP در این مدارها باعث اختلالات مربوط به ناهنجاری‌های پردازش محرک‌های چندحسی، مانند میگرن، PTSD و اختلال طیف اوتیسم می‌شود. Sukjae Joshua Kang، یکی از نویسندگان اول، یکی از همکاران فوق دکترا در آزمایشگاه هان می گوید: «ما هنوز آن را آزمایش نکرده ایم، اما میگرن ممکن است این نورون های CGRP را در تالاموس و ساقه مغز نیز فعال کند». داروهایی که CGRP را مسدود می‌کنند برای درمان میگرن استفاده شده‌اند، بنابراین محققان امیدوارند که مطالعه آن ها بتواند لنگری برای استفاده از این نوع دارو در تسکین خاطرات تهدید در PTSD یا حساسیت بیش از حد حسی در اوتیسم باشد.
منبع: new atlas
مترجم: پریناز نصرتی
