به گزارش سیناپرس اردبیل،زوال عقل یک اختلال عصبی است که توانایی فرد را برای تفکر، استدلال و به خاطر سپردن تغییر می دهد. اغلب، زوال عقل افراد مسن را تحت تاثیر قرار می دهد، اما در برخی موارد، ممکن است در بزرگسالان جوان تر نیز رخ دهد. زوال عقل شرایط عصبی مختلفی را توصیف می کند که بر مغز تأثیر می گذارد و با گذشت زمان بدتر می شود و بخشی از روند طبیعی پیری محسوب نمی شود.
با توجه به موسسه ملی پیری (NIH)، بیماری آلزایمر (AD) شایع ترین شکل زوال عقل است. زوال عقل شرایط عصبی مختلفی را توصیف می کند که بر مغز تأثیر می گذارد و با گذشت زمان بدتر می شود و بخشی از روند طبیعی پیری محسوب نمی شود. با توجه به موسسه ملی پیری (NIH)، بیماری آلزایمر (AD) شایع ترین شکل زوال عقل است. سفر رفتن علاوه بر مزایای تفریحی می تواند مزایای درمانی و پزشکی داشته باشد. محققان پیشنهاد کرده اند که ممکن است مزایای قابل توجهی از سفر برای افراد مبتلا به زوال عقل، به ویژه در زمینه سلامت روان و رفاه، وجود داشته باشد.
علائم زوال عقل می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد، اما افراد مبتلا به زوال عقل می توانند موارد زیر را تجربه کنند:
گم شدن یا سرگردانی در مناطقی که زمانی آشنا بودند.
مشکل در به خاطر سپردن، از جمله نام دوستان یا اقوام
مشکلات حرکتی یا تکمیل وظایف
تکرار سوالات مشابه بارها و بارها
استفاده از کلماتی که برای توصیف اشیاء آشنا مناسب نیستند.
در حال حاضر، زوال عقل هیچ درمانی ندارد، اما برخی داروها و درمان ها ممکن است به کنترل علائم کمک کنند. تعطیلات همچنین می تواند سلامت روان ما را با کاهش افسردگی و اضطراب بهبود بخشد. تعطیلات می تواند با حذف افراد از فعالیت ها و محیط هایی که با استرس و اضطراب مرتبط است، خلق و خوی را بهبود بخشد و استرس را کاهش دهد. یک مطالعه کانادایی روی بیش از 800 وکیل نشان داد که تعطیلات باعث کاهش افسردگی و محافظت در برابر استرس شغلی می شود. حتی یک تعطیلات کوتاه می تواند استرس را کاهش دهد. یک مطالعه کوچک ژاپنی نشان داد که یک سفر تفریحی کوتاه و سه روزه باعث کاهش سطح استرس و کاهش سطح هورمون استرس کورتیزول شد.
تحقیقات بیشتر می تواند بر مزایای سفر درمانی در افراد مبتلا به زوال عقل متمرکز شود. نویسندگان خاطرنشان می‌کنند که تحقیقات محدودی در مورد اینکه چگونه سفر برای گردشگرانی که آسیب‌پذیری‌هایی مانند زوال عقل دارند، مفید است، وجود دارد.
نویسندگان این مطالعه مزایای بالقوه گردشگری را که گاهی اوقات «سفر درمانی» نامیده می شود، در درمان افراد مبتلا به زوال عقل پیشنهاد کردند. که تجربه گردشگری چهار مولفه اصلی دارد:
چگونه بر احساسات، عواطف و خلق و خوی تأثیر می گذارد (تجربه عاطفی)
چگونه بر افکار و خاطرات تأثیر می گذارد (تجربه شناختی)
چگونه بر رفتار تأثیر می گذارد (تجربه مادرزادی)
چگونه بر حواس تأثیر می گذارد (تجربه حسی)
نویسندگان مطالعه به این نتیجه رسیدند که گردشگری ممکن است از طریق مؤلفه های مختلف تأثیر مثبت بالقوه ای بر رفاه و کیفیت زندگی داشته باشد.محیط: سفر افراد را در محیط جدیدی قرار می دهد و می تواند تعامل اجتماعی را افزایش دهد که می تواند عملکرد مغز را برای افراد مبتلا به زوال عقل تحریک کند. ورزش: طبیعتاً سفر شامل حرکت و ورزش است. نگهداری و بهبود عملکرد فیزیکی می تواند به افراد مبتلا به زوال عقل کمک کند. استفاده از موسیقی درمانی: در حالی که سفر همیشه شامل موسیقی نمی شود، موسیقی می تواند به بهبود عملکرد مغز و تقویت خلق و خوی افراد مبتلا به زوال عقل کمک کند. بنابراین سفرهایی که بیشتر تمرکز موسیقی دارند می توانند مفید باشند. یادآوری خاطرات: صحبت کردن و یادآوری تجربیات گذشته می تواند برای افراد مبتلا به زوال عقل مفید باشد.
نویسندگان مطالعه اضافه کردند که تمرکز بر مؤلفه‌های روان‌شناسی مثبت، مانند کارهایی که افراد می‌توانند انجام دهند، تجربیات مثبت و رفاه نیز ممکن است برای افراد مبتلا به زوال عقل مفید باشد. آنها چند راه را برای پیاده سازی اجزای گردشگری برای کمک به افراد مبتلا به زوال عقل پیشنهاد کردند، مانند: سفرهای گروهی که تعاملات اجتماعی را ارتقا می دهد یا سفر به مکان هایی که حواس را تحریک می کند.
منبع: health news
مترجم: پریناز نصرتی