به گزارش سیناپرس اردبیل، این اختلال در درجه اول با خشونت و جنایت همراه است و در خطرناک ترین و ضد اجتماعی ترین جنایتکاران بسیار شایع است. به این ترتیب، این اختلال بار سنگینی را بر دوش جامعه ما میگذارد ، دارای چندین عامل خطر بیولوژیکی و محیطی از جمله وراثت پذیری، تجربیات نامطلوب دوران کودکی میباشد. در حال حاضر، هیچ داروی خاصی برای درمان این بیماری توصیه نشده است. با این حال، تحقیقات نشان می دهد که تشخیص و درمان این اختلال در اوایل دوران کودکی به طور موثری خطر ابتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی را در بزرگسالی کاهش می دهد.
علت اختلال شخصیت ضد اجتماعی ناشناخته است، با این حال، تحقیقات نشان می دهد که عوامل خطر ژنتیکی و محیطی ممکن است نقش زیادی در این امر داشته باشند. اگر والدینی مبتلا به اختلال شخصبت ضد اجتماعی باشند یا با تجربیات نامطلوب دوران کودکی بزرگ شده باشند، به عنوان مثال تجربه آزار، بی توجهی و/یا اعتیاد به الکل؛ اینگونه افراد بیشتر در معرض خطر ابتلا به شخصیت ضد اجتماعی هستند. تحقیقات همچنین نشان می دهد که عدم تعادل در انتقال سروتونین ممکن است در ایجاد این اختلال نقش داشته باشد.
چندین مطالعه نشان داده اند که تجارب نامطلوب دوران کودکی یک عامل خطر اصلی برای این اختلال است. آسیب شناسی روانی دوران کودکی نیز ممکن است در رشد اختلال شخصیت ضد اجتماعی نقش داشته باشد، مانند اختلال سلوک. اختلال سلوک در کودکان با تمایل نادیده گرفتن قوانین و استانداردهای اجتماعی مشخص می شود. کودکان مبتلا به اختلال سلوک اغلب علائم پرخاشگری و بیش فعالی را نشان می دهند. تحقیقات نشان می دهد که بزرگسالانی که مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی هستند، به احتمال زیاد در دوران کودکی خود مشکلات شدید رفتاری را نشان می دهند. تحقیقات نشان می دهد که کودکان مبتلا به اختلال سلوک که بعداً در بزرگسالی به شخصیت ضد اجتماعی مبتلا می شوند و در معرض خطر بالای درگیر شدن فعالیت های مجرمانه هستند.
این اختلال در حال حاضر چگونه مدیریت و درمان می شود؟
تحقیقات نشان می دهد که اختلال شخصیت ضد اجتماعی یکی از دشوارترین اختلالات شخصیتی برای درمان است. این به دلیل عدم وجود درمان های دارویی و بی میلی بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال نسبت به راهکار های درمانی است. داروهایی که معمولاً برای این افراد تجویز می شوند، پرخاشگری مرتبط با اختلال شخصیت ضد اجتماعی را کنترل می کنند. به عنوان مثال می توان به کاربامازپین که برای درمان صرع استفاده می شود و لیتیوم، یک تثبیت کننده خلق و خوی اشاره کرد. داروهای ضدافسردگی، یعنی مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین، ممکن است برای بهبود سایر علائم عمومی این اختلال و عصبانیت نیز تجویز شوند. تحقیقات نشان می دهد که شناسایی و درمان زودهنگام اختلال سلوک در کودکان موثرترین راه برای درمان شخصیت ضد اجتماعی در دوران بزرگسالی است.
منبع :medical news
مترجم : پریناز نصرتی