سهم ژنتیکی پدر و مادر در رفتار کودک یکسان نیست

به گزارش سیناپرس اردبیل، بیشتر ژن ‌ها به صورت جفتی از یک نسل به نسل دیگر منتقل می ‌شوند و یک نسخه از این ژن ها توسط کودک از سوی والدین دریافت می‌ شود. این ژن ها حاوی اطلاعاتی هستند که برخی از آنها به تولید هورمون ها و تنظیم احساساتی همچون استرس، ترس، اضطراب و پاداش کمک می کند. مطالعات جدید محققان دانشگاه یوتا نشان می ‌دهد که ژن ‌های هر یک از والدین به طرق مختلف بر خلق و خو و رفتار فرزندان تأثیر می‌ گذارند.
کریستوفر گرگ، محقق اصلی این مطالعه و دانشیار دپارتمان نوروبیولوژی دانشگاه، در این رابطه می ‌گوید: ما واقعاً شیفته این هستیم که این حوزه دست ‌نخورده زیست‌شناسی را که تصمیم‌های ما را کنترل می ‌کند، بررسی کنیم.
این تیم تحقیقاتی روی ژنی به نام دوپا دکربوکسیلاز تمرکز کردند که آنزیمی را می سازد که در تولید هورمون هایی مانند دوپامین و سروتونین استفاده می شود. برای مطالعه این آنزیم، محققان موش ‌ها را به‌ طور ژنتیکی اصلاح کردند تا اگر آنزیم توسط ژن‌های کپی ‌شده از پدر منتقل می ‌شد، با فلورسنت آبی و اگر از مادر به کودکان منتقل می شد به رنگ قرمز، ظاهر شود. به این ترتیب آنها به سادگی می ‌توانستند زیر میکروسکوپ مشاهده کنند که کدام نسخه از ژن ها فعال است.
بر اساس این مطالعات، گروه ‌هایی از نورون‌ ها که فقط از نسخه ژن های مادر استفاده می ‌کردند در یازده ناحیه از مغز جوندگان کشف شدند. محققان همچنین غدد آدرنال این موجودات را مورد مطالعه قرار دادند که در آن از دوپا دکربوکسیلاز برای تولید آدرنالین استفاده می شود، هورمونی که باعث واکنش جنگ یا گریز موش ها از شرایط خطرناک یا استرس زا می شود. به گزارش سیناپرس، این بار آن‌ها گروه‌ هایی از سلول‌ها را یافتند که منحصراً به نسخه‌ای از ژن به ارث رسیده از پدرشان متکی بودند.
در ادامه، مجموعه ‌ای از آزمایش‌ ها انجام شد تا مشخص شود کدام نسخه ژنتیکی منتقل شده از مادر یا پدر، تأثیر بیشتری بر رفتار جوندگان دارد. در طول این آزمایش ‌ها، موش‌ها  در شرایطی مانند طبیعت وحشی آزاد بوده و با ترس‌ ها و محرک های مختلفی مواجه می ‌شدند.
به گزارش سیناپرس، در این تحقیقات از نوعی هوش مصنوعی، برای ترسیم الگوهای رفتاری پیچیده آنها استفاده شد. در نهایت مشخص شد ژن هر یک از والدین به طور متفاوتی بر فرزندان آنها تأثیر می گذارد، به طوری که مادران کنترل بیشتری بر برخی از تصمیمات پسران خود داشته و پدران بر ساختار ژنتیکی دختران بیشتر نقش داشتند.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصیی  Cell Reports منتشر شده است.

مترجم: احسان محمدحسینی
منبع: studyfinds 
 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا