به گزارش سیناپرس اردبیل، بررسی های پژوهشگران نشان می دهد به تازگی یک لکه زباله بزرگ در اقیانوس آرام ایجاد شده که شامل توده ای ۷۹ هزار تنی از زباله های پلاستیکی شناور محسوب می شود. این جزیره زباله ای شناور در منطقه ای از اقیانوس بین کالیفرنیا و هاوایی قرار گرفته و مساحتی به وسعت یک و نیم میلیون کیلومتر مربع را پوشش می دهد.
به گفته محققان، این بزرگترین چرخه از پنج چرخه بزرگ زباله ای موجود در جهان است. مطالعات انجام شده نشان می دهد وقتی پلاستیک و سایر زباله ها وارد دریا شده و توسط جریان های سطحی به دام می افتند، سرانجام به وسیله جریان های چرخشی در توده های بزرگ جمع شده و این جزایر زباله را در اقیانوس ها ایجاد می کنند.
نتایج یک مطالعه جدید که توسط تیمی مشترک از محققان مرکز تحقیقات زیست محیطی اسمیت سونیان (SERC)، دانشگاه هاوایی و مؤسسه سفرهای اقیانوسی انجام شده است، نشان می دهد بسیاری از گونه‌های آبزی از جمله شقایق های دریایی، هیدرووئیدها و دوپایان میگو مانند که معمولا در سواحل و آب های کم عمق حضور دارند، خانه‌های خود را در انبوه زباله های پلاستیکی در مناطق مرکزی اقیانوس ساخته اند.
پژوهشگران این جوامع جانوری را نئوپلاژیک نامیده اند که «نئو» به معنای جدید و «پلاژیک» به معنای اقیانوس باز است.
گرگ رویز، دانشمند ارشد مرکز تحقیقات زیست محیطی اسمیت سونیان وسرپرست آزمایشگاه بررسی آسیب های دریایی، در این رابطه گفت: اقیانوس ها تاکنون برای موجودات ساحلی قابل سکونت نبوده و دلیل اصلی این موضوع تا حدی به دلیل محدودیت زیستگاه های این جانوران است.
در ادامه این مطالعات، محققان موسسه Ocean Voyages با استفاده از مدل‌های فعلی ایجاد شده توسط پژوهشگران دانشگاه هاوایی برای هدف قرار دادن مکان هایی که احتمال انباشت زباله های پلاستیکی در آن ها وجود دارد، ۱۰۳ تن پلاستیک و سایر زباله‌ها را از منطقه نیمه گرمسیری اقیانوس آرام شمالی جمع‌آوری کرده و این زباله ها توسط محققان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
لینزی ارام، نویسنده اصلی مقاله و پژوهشگر موسسه اسمیت سونیان در این رابطه گفت: مسائل ناشی از زباله های پلاستیکی فراتر از خورده شدن آن ها توسط جانوران است. این زباله ها فرصتی را برای جانوران آبزی ساحلی فراهم می کند تا در مناطق عمیق اقیانوس ها حضور پیدا کنند و این مساله فرصت‌هایی را برای جغرافیای زیستی گونه های ساحلی ایجاد می کند.
گفتنی است پژوهشگران هنوز نمی دانند که این موجودات چگونه غذای خود را در آب های عمیق اقیانوسی تهیه می کنند ولی این امکان وجود دارد که آنها به کانون های غذایی موجود سرازیر شده یا شاید خود زباله های شناور پلاستیکی به عنوان یک صخره عمل کرده و منابع غذایی را به سمت خود جذب کند.
دانشمندان همچنین مطمئن نیستند که این زیستگاه های جدید اقیانوسی تا چه حد رایج بوده و آیا در خارج از منطقه نیمه گرمسیری اقیانوس آرام شمالی وجود دارند یا خیر. با این حال، از آنجایی که تولید زباله های پلاستیکی جهانی همچنان در حال افزایش است، اعضای این تیم تحقیقاتی فکر می کند که به نظر می رسد این زیستگاه های زباله ای به رشد خود ادامه دهند.
مترجم: احسان محمدحسینی
منبع: sciencefocus