به گزارش سیناپرس، دوره نوجوانی یعنی سنین 12 تا 18 سال که زمان گذار از دوره کودکی به بزرگسالی است. نوجوانان، گروه های آسیب پذیری هستند که یک سوم از تمام موارد جدید ابتلا به ایدز و نرخ بالاتر سوء استفاده جنسی را تجربه می کنند. تجاوزجنسی در میان نوجوانان در همه کشورها درمقایسه با سایر گروه های سنی شایع تر بوده و در 33 درصد از تمام قربانیان در سنین 13 تا 17 سالگی رخ می دهد.گفتنی است، تجاوزجنسی به معنای انجام نزدیکی جنسی به زور و بدون رضایت است.
بنابر اعلام پژوهشگران، درکشورهای در حال توسعه، کم گزارش دهی سوء استفاده جنسی نوجوانان شایع است.
بنابراین مشکل در به دست آوردن آمار دقیق سوء استفاده جنسی نوجوانان را می توان به چند عامل شامل ترس، انگ اجتماعی و هنجارهای فرهنگی و اجتماعی نسبت داد. به همین دلیل است که در زمینه آمار تجاوز جنسی در کشور ایران گزارش مستندی تاکنون منتشر نشده است.
طبق شواهد، سوء استفاده جنسی از نوجوانان، اثرات کوتاه مدت و بلند مدتی بر کارکردهای روان شناختی آنان دارد. به گزارش سیناپرس، اکثر این افراد پس از مدت کوتاهی به اختلالات اضطرابی، روان تنی، شخصیتی، جنسی و پس ضربه ای مبتلا می شوند و وابستگی افراطی و شدیدی نسبت به سایر افراد از خود نشان می دهند که این امر آنان را در معرض خطر سوءاستفاده مجدد قرار می دهد.
این موضوع با اهمیت، مورد توجه یک تیم پژوهشی سه نفره از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد قرار گرفته تا در خصوص آن مطالعه ای را انجام دهند. در این مطالعه مروری، عوارض و بازتوانی در تجاوز جنسی به نوجوانان مورد بررسی قرار گرفته است.
این مطالعه با جستجوی کلمات کلیدی مربوطه در پایگاه های اطلاعاتی فارسی و انگلیسی نظیر پروکوئست، الزویر، اسکوپوس و مواردی نظیر این ها انجام شده است و مقاله های چاپ شده از ژانویه 2000 تا دسامبر 2016 که دارای زمینه بررسی عوارض و بازتوانی در تجاوز جنسی به نوجوانان بودند، مورد توجه قرار گرفته اند.
بر اساس نتایج این تحقیق، مساله تجاوز جنسی در میان نوجوانان در مقایسه با سایر گروه های سنی شایع تر بوده و عوارض بسیار مخربی، هم در بعد جسمی و هم در بعد روانی بر کل دوره زندگی آن ها و بر سلامت کل جامعه دارد.
بنا بر نظر معصومه سیمبر، پژوهشگر دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و همکارانش، چنان چه کودک یا نوجوان، موردتجاوزجنسی واقع شود، احتمال رخداد مجدد این مساله برای فرد نسبت به سایرین بیشتر خواهد بود.
به گفته آنها، نتایج مطالعات بومی، بیانگر میزان قابل توجه بروز این مسئله در ایران نیز هست و از طرفی اثرگذار بودن روان درمانی های مختلف و ارائه حمایت های خانوادگی و اجتماعی در مطالعات گوناگون نشان داده شده است. بنابراین لازم است که برنامه هایی در جهت پیشگیری از تجاوز جنسی به نوجوانان و همچنین بازتوانی نوجوانان قربانی تجاوز جنسی در نظر گرفته شوند.
در این تحقیق به مواردی چون آگاه سازی وآموزش نوجوان در مدارس، آگاه سازی خانواده ها و جامعه از طریق رسانه های جمعی و عمومی، حمایت از نوجوان قربانی و خانواده وی ازطریق مشاورین و مددکاران اجتماعی اشاره نمود.
سیمبر و همکارانش می گویند: جهت نیل به این اهداف، کلیه افراد جامعه از جمله مسئولین امر، والدین و خانواده ها، اولیای مدارس، اولیای مذهبی، رسانه ها، مشاورین و مددکاران اجتماعی، محققین و سایر افراد می بایست در این زمینه آگاهی کامل یافته و در جهت بهبود وضعیت، اقدامات لازم را به کار گیرند.
گفتنی است اطلاعات مورد اشاره فوق در قالب یک مقاله علمی مروری در مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان منتشر شده اند.
گزارش: عباس روشن بین
No tags for this post.