قدیمی ترین شواهد حیات روی زمین شناسایی شد
به گزارش سیناپرس، ردیابی قدیمی ترین آثار حیات روی زمین کار آسانی نیست. در برخی موارد ممکن است گروهی از میکروب‌ها در لایه‌های رسوبی سنگ ها نفوذ کرده و برای میلیارها سال باقی بمانند. اثری که در نهایت از این فرآیند باقی می ماند در نگاه افراد عادی کاملا مشابه بافتی سنگی است و کمتر کسی تصور می کند این لایه های سنگ بقایای یک شکل باستانی از زندگی هستند.
یکی از بهترین نمونه های باقی مانده از این فرآیند، مجموعه ای از صخره های ۳.۴۸ میلیارد ساله در استرالیای غربی هستند که گمان می رود بقایای فسیل شده کلنی های میکروبی موسوم به استروماتولیت ها باشد.
اکنون یک تجزیه و تحلیل جدید توسط یک تیم بین المللی از محققان شواهد قوی ارائه می دهد که این صخره ها واقعاً منشأ بیولوژیکی داشته و نتیجه فرآیندهای غیر زنده نیستند.
کی رون هیکمن-لوئیس (Keyron Hickman-Lewis) دیرینه شناس و پژوهشگر این مطالعات توضیح می دهد: اگر یک باستان شناس پایه های یک شهر ویران شده را کشف می کرد، می توانست دریابد که آن شهر توسط مردم ساخته شده است، زیرا تمام نشانه های ساخته شدن توسط مردم شامل درها، جاده ها و آجرها را در خود دارد. به همین ترتیب، عناصر ساختاری متعددی که در استروماتولیت‌ها وجود دارند به ما امکان می دهند فرآیندهای شکل گیری آنها را شناسایی کرده و منشأ آنها را رمزگشایی کنیم.
به گفته محققان، استروماتولیت ها با قدمت میلیاردها سال در سراسر جهان پراکنده هستند. آنها از سنگ لایه ای یا لایه های ریز تشکیل شده اند که می توانند توسط لایه های معدنی مات میکروبی یا واکنش‌های شیمیایی غیر زنده بین سنگ و محیط آن تولید شوند.
پیشتر، استروماتولیت‌های ۳.۴۳ میلیارد ساله در مکان دیگری در استرالیای غربی قدیمی ترین آثار پذیرفته شده حیات روی زمین بودند. اکنون هیکمن-لوئیس و همکارانش استروماتولیت های ۳.۴۸ میلیارد ساله را در استرالیای غربی تحت مطالعه جدید و دقیق قرار داده اند.
محققان از تکنیک های متعددی برای بررسی ریزساختارهای دو و سه بعدی موجود در استروماتولیت ها از جمله میکروسکوپ نوری، طیف سنجی رامان، میکروسکوپ الکترونی روبشی، لیزر فرسایش لیزری طیف سنجی پلاسما-جرمی جفت شده القایی (ICP-MS) و محاسبات آزمایشگاهی و سنکروترون استفاده کردند. جالب اینجاست که هیچ یک از این آزمایش‌ها ریزفسیل‌ها یا مواد آلی را نشان ندادند، اما ساختارها و ویژگی هایی مطابق با منشا بیولوژیکی را نشان دادند.
به گزارش سیناپرس، تیم تحقیقاتی در پایان به این نتیجه رسید که روزگاری، استروماتولیت ها بسترهای میکروبی فتوسنتزی بودند که در کف یک تالاب دریایی کم عمق رشد می کردند. با نشستن رسوب بر روی بستر ها، میکروب ها به سمت بالا، دور از رسوب و به سمت نور خورشید رانده شدند تا ساختارهای گنبدی شبیه یک شانه تخم مرغ را تشکیل دهند.
در مجموع، این سرنخ ها شواهد قوی به نفع منشأ بیولوژیکی این لایه‌های سنگی باستانی را تشکیل داده و آنها را به قدیمی ترین شواهد حیات روی زمین تبدیل می کنند.
شرح کامل این تحقیق و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Geology منتشر شده است.
مترجم: تانیا خسروی زاده
