به گزارش سیناپرس، استخوان طوطی های باستانی یافته ای نسبتاً رایج در محوطه های باستان شناسی در جنوب غربی آمریکا هستند. بسیاری از ماکائوهای قرمز، که پراکندگی جغرافیایی آن ها امروزه شامل جنگل های بارانی استوایی و ساوانا ها در بخش های جنوبی مکزیک و سرتاسر آمریکای مرکزی می شوند، شناسایی شده اند.
بر اساس این شواهد، استدلال می شود که این ماکائوها توسط تجارت پر رونق طوطی جا به جا شده اند و به عنوان نماد وضعیت اشراف یا برای اهداف فرهنگی یا تشریفاتی نگهداری شده یا توسط مردم بومی پرورش داده می شوند.
به تازگی یک استخوان باستانی در نیومکزیکو کشف شده که به یک گونه بسیار غیرمعمول از این پرنده تعلق دارد. این گونه طوطی ها به گفته دیرین باستان شناسان از خانواده طوطی نوک ضخیم یا Rhynchopsitta pachyrhyncha هستند.
بر خلاف ماکائوهای استوایی، طوطی های نوک ضخیم در جنگل های مخروطی کهنسال ارتفاعات کوهستانی زندگی می کنند. علاوه بر این، بقایای اسکلتی از طوطی های نوک ضخیم در سایت های باستان شناسی دیگر در آریزونا و نیومکزیکو پیدا شده‌اند که قدمت آن‌ها به ۶۰۰ تا ۱۴۰۰ میلادی می‌رسد.
به گزارش سیناپرس، طی این مطالعات جدید بخشی از استخوان مچ پای این پرنده توسط جان مورتی، دانشجوی دکترا در دانشگاه تگزاس در آستین کشف شد. تحقیقات مورتی بر شناسایی تغییرات در ترکیب گونه های جوامع مهره داران در غرب آمریکای شمالی در طول ۳ تا ۵ میلیون سال گذشته متمرکز است.
مورتی طی بیانیه ای در این رابطه گفت: در این منطقه استخوان‌های آهو و خرگوش زیادی وجود داشت. زمانی که متوجه شدم هیچ کس قبلاً این استخوان و گونه فوق را شناسایی نکرده است، بسیار هیجان زده شدم.
طوطی منقار ضخیم امروزی، گونه ای در معرض خطر انقراض است که به دلیل شکار و از بین رفتن زیستگاه در ایالات متحده منقرض شده است.
به گزارش سیناپرس، به طور کلی، این مطالعه شواهد محکمی ارائه می کند که نشان می دهد طوطی های نوک ضخیم احتمالاً از نظر تاریخی در جنوب غربی آمریکا زندگی می کردند، یافته ای که پیامدهای مهمی برای حفاظت از این گونه در معرض خطر انقراض دارد.
مترجم: احسان محمدحسینی
منبع: forbes