به گزارش سیناپرس، گروه فیلمبرداری برنامه مستند کانال هیستوری (تاریخ) که در حال ساخت برنامه ای با عنوان «مثلث برمودا: در آب های نفرین شده» بودند، به طور تصادفی در حالی که در جستجوی بقایای هواپیماهای غرق شده جنگ جهانی دوم در این منطقه بودند، با تکه هایی از فضاپیمای ناسا مواجه شدند که در اقیانوس غرق شده بود.
بر اساس تصاویر ضبط شده توسط این گروه فیلمسازی، کاشی های محافظ حرارتی مربع (سپر حرارتی) چلنجر در آب‌های سواحل فلوریدا، در شمال غربی منطقه معروف به مثلث برمودا، پیدا شد.
بیل نلسون، مدیر ناسا طی بیانیه ای در این رابطه گفت: این کشف به ما فرصتی می دهد تا یک بار دیگر میراث پیشگامی را که از دست داده‌ایم ارتقا داده و در مورد چگونگی این فاجعه تأمل کنیم.
در حالی که نزدیک به ۳۷ سال از کشته شدن هفت کاشف جسور و شجاع در فضاپیمای چلنجر می گذرد، این تراژدی برای همیشه در حافظه جمعی مردم باقی خواهد ماند. برای میلیون ها نفر در سراسر جهان، از جمله من، ۲۸ ژانویه ۱۹۸۶، یک روز تلخ و فراموش نشدنی محسوب می شود.
گفتنی است شاتل فضایی چلنجر، ۷۳ ثانیه پس از پرتاب منفجر شد. خدمه این ماموریت ناسا شامل فرمانده فرانسیس «دیک» اسکوبی، مایک اسمیت، ران مک‌نیر، الیسون اونیزوکا و جودی رسنیک ، گرگ جارویس و کریستا مک آلیف بودند.
به گزارش سیناپرس، در پی این فاجعه، یک تلاش بزرگ جستجو و نجات سازماندهی شد، بزرگترین اقدامی که تا کنون توسط نیروی دریایی و گارد ساحلی ایالات متحده تا آن زمان انجام شده بود. این عملیات با حضور هزاران نفر، ۱۶ کشتی ، یک زیردریایی تحقیقاتی با انرژی هسته ای و چندین زیردریایی رباتیک و خدمه بود که به طور سیستماتیک بیش از ۱۶۶۶ کیلومتر مربع از کف اقیانوس را در اعماق بین ۳ متر تا بیش از ۳۶۵ متر بازرسی کردند.
پس از هفت ماه، ۱۶۷ قطعه از شاتل به وزن ۱۱۸ تن کشف شد. این زباله ها ۴۷ درصد از مدارگرد چلنجر، ۳۳ درصد از مخزن خارجی، ۵۰ درصد از دو تقویت کننده موشک جامد و بین ۴۰ تا ۹۵ درصد از سه محموله اصلی مأموریت را تشکیل می دهند.
در سال ۲۰۱۵، ناسا بخش بزرگی از بدنه شاتل فضایی چلنجر را به عنوان یادبود،در معرض دید عموم قرار داد. یافته‌های کانال هیستوری، نخستین کشف بزرگ لاشه این فضاپیما در بیش از ۲۵ سال گذشته است.
به گزارش سیناپرس، مایک سیانلی، مدیر برنامه آپولو، چلنجر و برنامه درس‌های آموخته شده کلمبیا ناسا، در بیانیه‌ای ویدیویی که توسط ناسا منتشر شد، گفت: در بررسی فیلم هایی که تیم فیلمساز ارائه کرده است، می توانیم بخشی را به ابعاد تقریباً ۴ و نیم در ۴ و نیم متر ببینیم. من نسبتاً مطمئن هستم که این یکی از بزرگترین قطعاتی است که تاکنون از چلنجر پیدا شده است.
مایک بارنت، کاوشگر زیر آب، که تیم کانال تاریخ را رهبری می کرد، در بیانیه‌ای، گفت: این بخش بزرگ از ساختار چلنجر به آسانی آشکار بود. ما متوجه لزوم رساندن این یافته به ناسا شدیم. این سایت که خارج از مثلث برمودا در سواحل فلوریدا قرار دارد، نشان از دست دادن هفت فضانورد شجاع است. یکی از اولین کارهایی که انجام دادیم این بود که به همه خانواده های شاتل فضایی چلنجر اطلاع دادیم تا از این موضوع آگاه شوند.
گفتنی است تمام زباله های شاتل فضایی سقوط کرده چلنجر در مالکیت دولت ایالات متحده است.
مترجم: نداجوادهراتی
منبع: scientificamerican