به گزارش سیناپرس، نتایج این مطالعه نشان می دهد اختلال پرخوری از سنین پایین در مغز ایجاد می شود و اولین قدم مهم در درک نوروبیولوژی اختلال پرخوری و تفاوت آن بین جنس‌ها است.
دکتر استوارت موری (Stuart Murray) محقق ارشد ایم پژوهش می گوید: مردان برای دهه ها از تحقیق در مورد اختلالات خوردن کنار گذاشته شده اند، با این باور که برای مردان اختلالات خوردن غیر معمول است. در نتیجه حذف پسران و مردان، ما فقط زنان را مطالعه می کنیم و درمان هایی را برای پسران و مردان به کار می بریم و امیدواریم که با همان اثربخشی روی آن ها کار کند.
با این حال، در سال های اخیر به طور فزاینده ای روشن شده است که برخی از اختلالات خوردن تقریباً در بین مردان و پسران به اندازه زنان و دختران شایع است. در عین حال، تحقیقات شواهد بیشتری را نشان می دهد که اختلالات پرخوری بیماری های مغز بوده و نتیجه فشار اجتماعی یا فقدان اراده نیستند، که موری معتقد است که تصورات غلط رایجی بوده و رد شده اند.
محققان با استفاده از داده های مطالعه رشد شناختی مغز نوجوانان از ۱۱ هزار و ۸۷۵ شرکت کننده، ۳۸ پسر و ۳۳ دختر را شناسایی کردند که اختلال پرخوری داشتند. به گزارش سیناپرس،در کودکان، پسران حدود ۵۷ درصد از مبتلایان به اختلال پرخوری را تشکیل می دهند. این رقم در میان بزرگسالان با مردان بالغ که حدود ۴۳ درصد از افراد مبتلا به اختلالات پرخوری را تشکیل می دهند، تغییر می کند.
تیم تحقیقاتی توانست چگالی ماده خاکستری در مغز کودکان ۹ و ۱۰ ساله را از طریق مورفومتری مبتنی بر وکسل، یک تکنیک تصویربرداری عصبی که محققان را قادر می سازد تفاوت‌ها در آناتومی ساختاری مغز را در کل بررسی کنند، ارزیابی کند. بررسی مغز این افراد نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل متشکل از ۷۴ کودک که از نظر سن، شاخص توده بدنی و بلوغ رشدی مطابقت داشتند، دختران مبتلا به اختلال پرخوری دارای تراکم ماده خاکستری در چندین قسمت از مغز بودند که به کنترل تکانه و پرخوری مرتبط است.
با این حال، پسران مبتلا به اختلال پرخوری، تراکم ماده خاکستری بالایی در این نواحی نداشتند. این افزایش تراکم ماده خاکستری در دختران مبتلا به اختلال پرخوری نشان می دهد که فرآیند بلوغ مغزی حیاتی ممکن است در این دختران به طور منحصر به فردی تغییر کرده یا به تاخیر بیفتد.
موری در این باره گفت: این مطالعه به وضوح نشان می دهد که هر فرضیه عصبی زیستی در مورد اختلال پرخوری باید بر اساس جنسیت طبقه بندی شود. به همین ترتیب، این واقعیت که پسران و دختران مبتلا به اختلال پرخوری که شایع ترین نوع اختلال خوردن است، ساختار مغزی متفاوتی دارند، باعث می شود که مردان به درمان های متفاوتی نسبت به زنان نیاز داشته باشند.
موری افزود: درمان های جدید برای اختلال پرخوری در دست بررسی هستند و شامل تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال و تحریک جریان مستقیم است که هر دو به طور مستقیم مغز را هدف قرار می دهند.
به گزارش سیناپرس، موری در خاتمه گفت: تفاوت در ساختار مغز بین پسران و دختران مبتلا به اختلالات پرخوری به این معنی است که هر درمانی که مغز را هدف قرار می دهد باید بر روی مردان و همچنین زنان به صورت مجزا آزمایش شود. در غیر این صورت، قسمت هایی از مغز مردان را هدف قرار می دهیم که لزوماً غیر طبیعی نیستند.
شرح کامل این پژوهش در مجله تخصصی Psychological Medicine منتشر شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه