به گزارش سیناپرس، این الفبا در حدود سال ۱۸۰۰ قبل از میلاد اختراع شده و توسط کنعانیان و بعدها توسط بسیاری از زبان های دیگر در جهان استفاده شد. تا همین اواخر، به جز دو یا سه کلمه هیچ کتیبه معنی دار کنعانی کشف نشده بود.
اکنون یک کشف شگفت انگیز یک جمله کامل را به زبان کنعانی ارائه می دهد که مربوط به حدود ۱۷۰۰ سال قبل از میلاد است. بر روی یک شانه عاج کوچک حکاکی شده و شامل طلسم علیه شپش است.
این شانه در فلسطین اشغالی و توسط تیمی از محققان بین المللی کشف شد. این کتیبه توسط سنگ نگاره سامی دکتر دانیل واینستاب رمزگشایی شد. این عاج توسط محققان آزمایش شده و مشخص شد که منشأ آن از یک عاج فیل است. به گفته پژوهشگران، حروف کتیبه به صورت بسیار کم عمق حکاکی شده بود.
شانه عاج کوچک و ابعاد آن تقریباً ۳.۵ در ۲.۵ سانتی متر است و شانه در دو طرف دندانه دارد. اگرچه پایه های آنها هنوز قابل مشاهده است، اما خود دندان های شانه در دوران باستان شکسته شده بودند. قسمت مرکزی شانه تا حدودی فرسایش یافته و احتمالاً در اثر فشار انگشتان نگهدارنده در حین شانه زدن یا برداشتن شپش از سر یا ریش شکسته است.
یک طرف شانه با شش دندانه ضخیم برای باز کردن گره های مو استفاده می شده، در حالی که طرف دیگر با ۱۴ دندانه ظریف، برای از بین بردن شپش و تخم های آنها استفاده می شده و بسیار شبیه به شانه های امروزی است. به گزارش سیناپرس، روی شانه ۱۷ حرف کنعانی وجود دارد. آنها از نظر شکل ظاهر باستانی بوده و هفت کلمه را در کنعانی تشکیل می دهند که اینگونه ترجمه می شود: این عاج شپش مو و ریش را ریشه کن کند.
به گفته محققان، این اولین جمله ای است که تا به حال به زبان کنعانی یافت شده است. کنعانیان در اوگاریت در سوریه هستند، اما آنها به خط دیگری می نویسند. این شانه شواهدی مستقیم برای استفاده از الفبا در فعالیت های روزانه حدود ۳۷۰۰ سال پیش بوده و نقطه عطفی در تاریخ توانایی انسان برای نوشتن است.
پژوهشگران توضیح می دهند که شانه های باستانی از چوب، استخوان یا عاج ساخته می شدند. عاج یک ماده بسیار گران قیمت و احتمالاً یک شیء لوکس وارداتی بود. از آنجایی که در آن دوره زمانی هیچ فیلی در کنعان وجود نداشت، شانه احتمالاً از مصر آمده و نشان می دهد حتی افراد دارای موقعیت اجتماعی بالا نیز از شپش رنج می بردند.
تیم تحقیقاتی خود شانه را از نظر وجود شپش در زیر میکروسکوپ تجزیه و تحلیل کرد و از هر دو طرف عکس گرفته شد. بقایای شپش سر، به اندازه ۰.۵ تا ۰.۶ میلی متر، روی دندان دوم یافت شد. با این حال، شرایط آب و هوایی امکان حفظ شپش های سر کامل را فراهم نمی کند، بلکه تنها شپش های غشای خارجی را حفظ می کند.
به گزارش سیناپرس، پژوهشگران در خاتمه یادآور می شوند که کتیبه روی شانه علیرغم اندازه کوچکش دارای ویژگی های بسیار خاصی است که برخی از آنها منحصر به فرد بوده و در شناخت ما از بسیاری از جنبه های فرهنگ کنعان در عصر مفرغ مفید هستند.
با کشف این شانه برای اولین بار یک جمله کلامی کامل داریم که به گویش ساکنان کنعانی لاشیش نوشته شده و ما را قادر می سازد تا این زبان را از همه جنبه هایش با سایر منابع آن مقایسه کنیم. دوم، کتیبه روی شانه، برخی از جنبه های زندگی روزمره آن زمان، مراقبت از مو و مقابله با شپش را روشن می کند. ثالثاً، این اولین کتیبه با این زبان است.
به گزارش سیناپرس، علاوه بر این موارد، مهارت حکاکی در اجرای موفقیت آمیز چنین حروف ریز با عرض ۱ تا ۳ میلی متر واقعیتی است که از این پس باید در هر تلاشی برای جمع بندی و نتیجه گیری در مورد پیشینه در کنعان در عصر برنز مورد توجه قرار گیرد.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
منبع: eurekalert