به گزارش سیناپرس، همسرآزاری، به هرگونه رفتار خشن و وابسته به جنسیت توسط شریک جنسی فعلی یا سابق که موجب آسیب شده یا با احتمال آسیب جسمی، جنسی، عاطفی یا رنج فردآزاردیده همراه باشد و با تهدید، سلب مطلق اختیار یا آزادی صورت گرفته و به صورت آشکار یا پنهان رخ دهد، اطلاق می شود.
همسرآزاری درواقع، رایج ترین نوع خشونت خانگی است، ولی متأسفانه بسیاری از موارد آن مخفی می ماند. خشونت اعمال شده از سوی همسر، تأثیر شدیدی بر سلامتی زن داشته و بیانگر این واقعیت است که پدیده خشونت علیه زنان، می بایست به عنوان یک چالش مهم بهداشت عمومی در جهان مورد توجه قرار گیرد.
بنابر نظر متخصصان، بار اجتماعی و بهداشتی ناشی از خشونت، تأثیر ماندگار و مادام العمری بر سلامت زنان می گذارد. همسرآزاری با آن که قابل پیش بینی و پیشگیری است، تقریبا در همه کشورها صرف نظر از شرایط اقتصادی، اجتماعی، مذهبی یا فرهنگی آن ها رخ می دهد. به گزارش سیناپرس، بارداری زمان کلیدی و مهمی برای شروع یا تقویت همسرآزاری است، چون زنان در دوران بارداری به لحاظ جسمی و روحی آسیب پذیرتر هستند.
شیوع همسرآزاری در بارداری به مراتب بیشتر از عوارض بارداری مانند پره اکلامپسی و دیابت است که به صورت معمول در طول بارداری غربالگری می شوند.
در رابطه با این موضوع، یک گروه چهار نفره پژوهشی از دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه علوم پزشکی گیلان، اقدام به انجام مطالعه ای کرده اند که در آن، شیوع همسرآزاری در دوران بارداری و عوامل مرتبط با آن در یکی از استان های کشور ارزیابی شده است.
در این تحقیق، 1541 نفر از زنان زایمان کرده و مراجعه کننده به 160 واحد ارائه خدمات بهداشتی منتخب برای واکسیناسیون دوماهگی شیرخوارشان مشارکت داشته اند.
نتایج این تحقیق که در مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان انعکاس یافته اند، نشان می دهند که میزان شیوع همسرآزاری در مادران باردار قابل ملاحظه است و انجام مداخلات اصلاحی و حمایتی گسترده و همزمان برای کنترل عوامل مرتبط با همسرآزاری مانند آموزش جامعه، ارائه مراقبت های بهداشتی مناسب و همچنین حمایت های اجتماعی-حقوقی به منظور پیشگیری و مهار این چالش اجتماعی ضروری است.
آن گونه که بهزاد دماری، دانشیار و پژوهشگر پزشکی اجتماعی مرکز تحقیقات علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی تهران و همکارانش می گویند: زنان شرکت کننده در پژوهش، حداقل یک بار در دوران بارداری، مورد همسرآزاری در سطح فراوانی «گاهی» تا «همیشه» قرار گرفته بودند. بر این اساس، همسرآزاری عاطفی، شایع ترین نوع همسرآزاری معرفی شد و پس از آن، همسرآزاری جسمی و جنسی قرار داشتند.
آن ها افزوده اند: طبق نتایج به دست آمده از تحلیل های ما، سوء‌مصرف مواد توسط همسر، عدم رضایت زوجین از جنسیت جنین، عدم برخورداری مادر از حمایت خانواده و زندگی در خانواده گسترده، همگی در سطوح مختلفی با پدیده همسرآزاری در دوران بارداری ارتباط دارند.
بررسی ها نشان از آن دارند که همسرآزاری در دوران بارداری منجر به پیامد های نامطلوبی برای مادر و نوزاد از جمله وزن گیری نامناسب مادر، آنمی یا کم خونی، عفونت، خون ریزی های سه ماهه اول و دوم، افزایش فشارخون، ادم، زایمان زودرس، تهوع و استفراغ یا اصطلاحا دهیدراتاسیون شدید، عفونت سیستم ادراری و افزایش ویزیت های بیمارستانی به دلایل فوق می شود و به همین دلیل، توجه به این موضوع، امری ضروری است.
به گزارش سیناپرس، دماری و همکارانش در انتها نیز آورده اند: اتخاذ راهکارهای مؤثر در کاهش عوامل مرتبط با همسرآزاری می‌تواند در پیشگیری و کاهش این معضل اجتماعی و پیامدهای منفی آن مؤثر باشد.
گزارش: محمدرضا دلفیه
No tags for this post.