کسی خریدار تولید علم نیست

پس از آن سال 1369با قبولی در دانشگاه اتسونومیا، عازم کشور ژاپن شد و سال 72 موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد و سپس در سال75 موفق به اخذ مدرک دکترای خود شد. وی  پس از فارغ التحصیلی عزم وطن کرد و از همان سال تاکنون در دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی به خدمت پرداخته است.

وحدتی طی چند سال اخیر ریاست موزه علوم و فناوری جمهوری اسلامی ایران (1390 تا مهر 1393)، مدیریت ارتباط با صنعت و پژوهش دانشگاه خواجه نصیر (1389)، مدیریت امور فرهنگی دانشگاه خواجه نصیر(1382) و معاونت پژوهشی دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه خواجه نصیر(1378) را برعهده داشته است.

چاپ شفاهی 33 مقاله علمی و پژوهشی در سطح ملی و بین المللی و 54 مقاله شفاهی و همچنین ثبت 8 اختراع از مراجع مختلف در کارنامه علمی او به ثبت رسیده است. با دکتر مهرداد وحدتی

چطور شد که رشته مهندسی مکانیک را انتخاب کردید؟

من ابتدا اطلاع کافی نسبت به این رشته تحصیلی نداشتم حتی پس از گذشت یک ترم، قصد تغییر رشته ام را داشتم. می خواستم رشته ام را به مهندسی برق تغییر دهم اما  پس از گذشت یک سال و کسب اطلاعات بیشتر، نسبت به این رشته علاقمندتر شدم و از تغییر دادن رشته ام منصرف شدم زیرا جذابیت رشته مهندسی مکانیک پس از گذشت مدت زمانی برای من بیشتر از مهندسی برق شده بود.

اگر زمان به عقب باز گردد و شما فرصت دوباره ای برای انتخاب رشته داشته باشید، بار دیگر این رشته را انتخاب می کنید؟

قطعا همین طور است زیرا رشته مهندسی مکانیک به دلیل واقعیت گرایی، دریچه دیگری از زندگی را به من نشان داده است؛در این رشته ، تئوری ها از حالت خواب و خیال، در فضای واقعی نمود پیدا می کنند. واقعیت گرایی این رشته انسان را به گونه‌ای بار می آورد که فرد تمامی مسایل را به صورت واقعی نه خیالی درک کند.

 آیا مشوق خاصی هم برای انتخاب رشته داشتید؟

خیر، مشوق خاصی نداشتم. در گذشته برای کسب اطلاعات بیشتر نسبت به رشته ای به دانشجویان آن رشته مراجعه می کردند. من هم همین کار را انجام دادم به چند دانشگاه مراجعه کردم و از دانشجویان مقاطع بالاتر پرس وجوکردم. در نهایت هم آن رشته ای را انتخاب کردم که بیش از همه رشته ها سر زبان بود.

در حال حاضر چه نقاط ضعف و قدرتی در کشور برای رشته مهندسی مکانیک وجود دارد؟

همه رشته ها فی نفسه خوب و عالی هستند . نقاط ضعف و قدرت متوجه مدیریت رشته ها و نه خود رشته است. متاسفانه هم اکنون بیشترین مشکلی که ما در جامعه درگیر آن هستیم، نداشتن اطلاعات کافی فارغ التحصیلان نسبت به آن چیزی است که در دانشگاه هایشان آموخته اند. آنچه را هم که فراگرفته اند به درد جامعه نمی خورد. این مشکل تنها خاص رشته مکانیک نیست، تمام رشته ها به گونه ای با این مشکل مواجه اند.

جایگاه کنونی کشور در علم مهندسی مکانیک نسبت به سایر رشته ها را چگونه ارزیابی می کنید؟ آیا توانسته ایم به جایگاه مطلوبی برسیم ؟

هرچند ما در تولید علم پیشرفت های خوبی کسب کرده ایم اما نه تنها در رشته مهندسی مکانیک بلکه در تمام رشته ها فاصله زیادی با کشورهای پیشرو داریم.البته فاصله علم مهندسی مکانیک ایران به دلیل واقع گرایی نسبت به سایر رشته های مهندسی کمتر است.

چرا با وجود تولید علم و چاپ و انتشار مقالات علمی هنوز نتوانسته ایم فاصله ها را کم کنیم؟

فروش علم از تولید علم بسیار با اهمیت تر است. هم اکنون در کشورمان مشکل تولید کننده علم نداریم. تولید کنندگان علم در مملکت ما زیاد هستند اما کسی خریدار علم آنان نیست زیرا فروشنده ای دیگر در کنار مرزهای ایران با قیمتی ارزان تر و راحت تر این علم را عرضه می کند.خریداران علم به دنبال منفعت و سود بیشتر خودشان هستند کاری ندارند که این علم توسط محققان داخلی یا خارجی تهیه شده است. توقف ادامه این روند تنها با اندیشیدن تدبیری روشن توسط مسئولان امکان پذیر است. اگر این وضعیت همچنان ادامه یابد ما تنها تولید کننده فارغ التحصیل در کشور باقی خواهیم ماند؛ تنها 10تا 15 درصد این فارغ التحصیلان جذب بازار کار می شوند بنابراین ضرورت دارد مسئولان برای رهایی از این مشکل با ایجاد انقلابی خاص، تغییراتی در این روند ایجاد کنند.

به نظر شما بهترین راهکار برای خروج از این مشکل چیست؟

کاهش واردات و جلوگیری از واردات بی رویه موجب می شود خریداران به سمت تولید علم داخلی سوق پیدا کنند. از سوی دیگر ما به جای اهمیت دادن بیشتر به دانشگاه ها باید به صنعتمان بها دهیم زیرا صنعت نقشی تعیین کننده در جذب فارغ التحصیلان دارد.اگر فارغ التحصیلان زیادی در دانشگاه ها تربیت کرده باشیم اما  صنعت ضعیف باشد یا به آن بهایی داده نشود، این افراد جذب بازار کار نخواهند شد.

در پایان چه توصیه ای به علاقمندانی که قصد دارند این رشته را انتخاب کنند، دارید؟

به هیچ وجه چشم امید به کمک های دولتی نداشته باشند. اگر قصد دارند در هر رشته ای که می خواهند تحصیل کنند آینده را با تلاش و سرمایه خودشان بسازند.

No tags for this post.