به گزارش سیناپرس، این کشف در خلال حفاری های یک سکونتگاه وایکینگ ها انجام شد که در آن محققان بقایای ۲۰ خانه و سازه را یافتند که مربوط به سال ۴۰۰ پس از میلاد است و تا عصر وایکینگ ها یعنی حدود ۸۰۰ تا ۱۰۵۰ پس از میلاد و اوایل قرون وسطی ادامه داشته است.
در حین حفاری در کف چوبی یکی از ساختمان ها، تیم باستان شناسانی یک گلدان سرامیکی رسوبی حاوی کیسه ای ساخته شده از پارچه کتان که آویزهای سکه نقره را در خود جای داده بود و به عنوان جواهرات استفاده می شد و همچنین اقلام مختلف جواهرات مانند هشت گردن بند با کیفیت بالا را کشف کردند. این کشفیات شامل دو ح
به گفته کارشناسان، تعدادی از آویزهای سکه منشأ اروپایی دارند و از انگلستان، بوهمیا و باواریا می آیند، به اضافه پنج سکه عربی (درهم) که نشان دهنده یک شبکه تجاری گسترده است. یکی از سکه ها مربوط به قرن دهم میلادی بوده و در شهر روئن در نرماندی فرانسه ضرب شده است.
به گفته پروفسور ینس کریستین موسگارد (Jens Christian Moesgaard) از دانشگاه استکهلم، این نوع سکه تنها قبلاً از روی نقاشی های کتاب قرن هجدهم شناسایی شده بود.
ماریا لینگستروم (Maria Lingström) کارشناس موزه های تاریخ ملی سوئد در مورد این کشف گفت: کشف این گنجینه اتفاقی است که احتمالاً فقط یک بار در زندگی تجربه می کنید.
این که چرا این انبار تا به امروز کشف نشده بوده است با تفسیر جان همیلتون (John Hamilton) باستان شناس اینگونه بیان می شود که مردم گنجینه های خود را در زمان های سخت و پرفراز و نشیب پنهان و دفن می کردند.
به گزارش سیناپرس، این گنجینه پس از کشف و استخراج به یک شرکت در استکهلم با نام Acta Konserveringscentrum که در زمینه آثار باستانی تخصص دارد، فرستاده شد تا تمیز و مستند شوند.
مترجم: کاظم فلاحی پناه
منبع: heritagedaily