به گزارش سیناپرس، آژانس فضایی چین اعلام کرد؛ ماژول منگتیان به ایستگاه تیانگونگ رسید. منگتیان بعد از ظهر دوشنبه از مرکز پرتاب ماهواره Wenchang در استان هاینان به فضا پرتاب شد. انتظار می رفت حدود این ماموریت ۱۳ ساعت طول بکشد.
در این ماموریت منگتیان یا رویای آسمانی به ونتیان به دومین ماژول آزمایشگاهی ایستگاه فضایی که در مجموع با نام تیانگونگ یا کاخ آسمانی شناخته می شود، می پیوندد و هر دو به ماژول هسته Tianhe که در آن خدمه فضایی زندگی و کار می کنند، متصل هستند.
به گفته کارشناسان، مانند ماژول های قبلی، منگتیان از طریق یک موشک حامل لانگ مارچ-5 بی، عضوی از قدرتمندترین خانواده پرتابگرهای چین، به فضا پرتاب شد. به گفته آژانس فضایی چین، در حال حاضر خدمه ای متشکل از دو فضانورد مرد و یک زن فضانورد در تیانگونگ وجود دارد.به گزارش سیناپرس، پس از ورود منگتیان، یک فضاپیمای باری بدون سرنشین دیگر تیانژو قرار است ماه آینده در ایستگاه پهلو بگیرد و ماموریت دیگری برای دسامبر برنامه ریزی شده است. به گفته مقامات چینی، در این زمان ممکن است تعداد خدمه با هم تداخل داشته باشند زیرا تیانگونگ فضای کافی برای پذیرش شش فضانورد دارد.
وزن منگتیان در حدود ۲۳ تن بوده و ۱۷.۹ متر طول و ۴.۲ متر قطر دارد. این قسمت از ایستگاه فضایی برای آزمایش های علمی در گرانش صفر، یک قفل هوا برای قرار گرفتن در معرض خلاء فضا و یک بازوی روباتیک کوچک برای پشتیبانی از محموله های خارج از وسیله نقلیه فراهم می کند.
آزمایشگاه ۲۳ تنی ونتیان یا جستجو برای بهشت، برای آزمایش های علمی و زیست شناسی طراحی شده و در حال حاضر سنگین تر از هر فضاپیمای تک ماژول دیگری در فضا است.
سال آینده، چین قصد دارد تلسکوپ فضایی Xuntian را به فضا پرتاب کند که اگرچه بخشی از ایستگاه تیانگونگ به حساب نمی آید، اما به ترتیب با این ایستگاه در مدار چرخیده و می تواند گاهی اوقات برای تعمیر و نگهداری به آن متصل شود.
در مجموع، ایستگاه فضایی چین حدود ۱۱۰ متر مکعب فضای داخلی تحت فشار خواهد داشت که منگتیان ۳۲ متر مکعب از آن فضا را دربر می گیرد.
امسال به طور رسمی سه دهه از عمر برنامه فضایی چین می گذرد و پرتاب منگتیان بیست و پنجمین ماموریت فضایی این کشور است.به گزارش سیناپرس، این ماموریت در سال ۲۰۰۳ آغاز شد، زمانی که چین پس از ایالات متحده و روسیه سومین کشوری بود که با استفاده از منابع خود انسان را به فضا فرستاد.
گفتنی است که چین با آژانس فضایی اروپا در آزمایش های روی منگتیان همکاری کرده و با فرانسه، آلمان، ایتالیا، روسیه، پاکستان و دفتر امور فضایی سازمان ملل متحد (UNOOSA) در مجموعه ای از پروژه ها از پزشکی هوافضا تا میکروگرانش همکاری می کند.
به گزارش سیناپرس، وزن ایستگاه دائمی چین حدود ۶۶ تن خواهد بود که بسیار کمتر از ایستگاه فضایی بین المللی است که اولین ماژول خود را در سال ۱۹۹۸ به فضا پرتاب کرد و وزن آن حدود ۴۶۵ تن است. اگر ایستگاه فضایی بین المللی به برنامه عملیاتی ۳۰ ساله خود پایبند باشد، تیانگونگ با طول عمر ۱۰ تا ۱۵ سال می تواند روزی تنها ایستگاه فضایی فعال در فضا باشد.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
منبع: apnews