به گزارش ایسنا، دانشمندان نخست داربستی را تولید کردند که بنیان بازوی قابل‌رشد یافتن بود.سوژه مورد بررسی در آزمایشگاه، بازوی میمونی بود که تمامی سلول‌های منفردش را از دست داده بود.
زمانی که سلول‌های اهدایی برداشته می‌شوند، این داربست به سلول‌های شخص گیرنده آغشته می‌شود که در نهایت رشد کرده و به جوارح مطلوب و در این مورد بازو، تبدیل می‌شود. انتخاب‌های کنونی برای معمولان اکثرا شامل پروتز است و پروتز کنترل و حرکت محدودی ارائه می‌دهد. پیوند نیز نیازمند استفاده از داروهای سرکو‌ب‌کننده ایمنی در تمام عمر برای ممانعت از حمله سیستم ایمنی گیرنده به اندام جدید است. سرکوب‌کردن سیستم ایمنی خود موجب بروز خطرات دیگری برای بدن فرد از جمله سرطان‌های خاص و عفونت‌ها می‌شود.
هدف تحقیق انجام‌شده به رهبری هارالد اوت از بیمارستان عمومی ماساچوست، ارائه جوارح کاملا کاربردی برای معلولان است.
دانشمندان حاضر در این آزمایش پیش‌تر اندام‌هایی را با موفقیت رشد داده‌اند و ژوئن گذشته نیز بازوی یک موش را بازتولید و احیا کردند. هم‌اکنون این تیم علمی در حال رشددادن جوارح میمون و استفاده از بازوی خود میمون به عنوان داربست و استفاده از سلول‌های progenitor انسانی است.
سلول‌های Progenitor برای این هدف دانشمندان ایده‌آل هستند و می‌توانند تکثیر شده و به انواع مختلف سلول‌ها تبدیل شوند. می‌توان آن‌ها را شبیه سلول‌های بنیادی دانست اما سلول‌های Progenitor دارای توانایی تخصصی‌تری هستند بنابراین تبدیل آن‌ها به سلول‌های خاص آسان‌تر است.
No tags for this post.