به گزارش سیناپرس، در پی شیوع بیماری کرونا در سال ۲۰۱۹ تصور می شد که سفر از طریق وسایل نقلیه عمومی به دلیل کاهش تهویه و ناتوانی در اجرای فاصله اجتماعی، خطر قرار گرفتن در معرض ویروس کرونا را افزایش می دهد.
در این میان توصیه هایی همچون استفاده از ماسک و ضدعفونی کردن سطوح برای کاهش انتقال ویروس تشویق می شد و کاهش انتقال از طریق هوا در وسایل حمل و نقل عمومی، یک چالش بود.
مطالعات مختلف انجام شده در مورد انتقال پاتوژن های هوابرد در قطارها، استفاده از تجهیزات حفاظت فردی، افزایش فاصله بین مسافران و باز کردن پنجره‌ها برای افزایش تهویه را توصیه کرده‌اند. با این حال، واگن های قطار با تهویه مکانیکی بهینه شده برای بهره وری انرژی و آسایش حرارتی، انعطاف پذیری لازم برای تغییر جریان هوا را ندارند.
طی این مطالعه جدید، محققان از شبیه سازی های دینامیک سیالات محاسباتی و اندازه گیری های دی اکسید کربن و غلظت آئروسل نمک برای تعیین خطر انتقال ویروس کرونا در هوا در واگن قطارهای بین شهری بریتانیا استفاده کردند.
علاوه بر این، آزمایش های متعددی برای ارزیابی کارایی فیلتر گرمایشی، تهویه و تهویه مطبوع مورد استفاده در قطارها برای حذف ذرات با قطر کمتر از ۱۰ میکرومتر انجام شد.
به گزارش سیناپرس، در ادامه، شبیه سازی های جریان هوا برای درک جهت جریان هوا در داخل واگن ها و مناطق چرخش مجدد و سکون مورد استفاده قرار گرفت. محققان طی مطالعات خود با کمک حسگرهای ویژه ای که بر اساس اصل مادون قرمز غیر پراکنده عمل می کنند برای تعیین غلظت دی اکسید کربن بر اساس جذب متناسب نور مادون قرمز در حالی که واگن ها در حال حمل مسافر بودند، استفاده شد.به گزارش سیناپرس، غلظت دی اکسید کربن به عنوان نماینده ای برای هوای تنفس مجدد در نظر گرفته شده و تعداد مسافران و محل قرار گرفتن آن ها نیز محاسبه شد.
میزان دقیق خطر انتقال ویروس از یک فرد آلوده به دیگران، با استفاده از نرخ آلودگی بر اساس تعداد مسافران و نرخ تولید کوانتومی محاسبه شد. نرخ تولید کوانتومی به عوامل متعددی مانند بار ویروسی و سطح فعالیت فرد آلوده، و وضعیت واکسیناسیون مسافران بستگی دارد.
یافته های این مطالعه نشان داد: با فرض پایین بودن نرخ عفونت یک در ۵۰۰ در میان مسافران یک قطار، حتی با وجود ۱۳۶ مسافر در واگن، که ۴۸ مسافر در آن ایستاده بودند خطر مطلق بسیار کم و 0.01٪ بود. گفتنی است نرخ بالاتر عفونت یک در ۱۰۰ خطر انتقال را افزایش می دهد. با این حال، در پایین 0.05٪ باقی مانده است.
بالاترین مقدار تولید کوانتومی با ظرفیت تقریباً ۱۳۶ مسافر، ، مقدار احتمال آلودگی ۴٪ را نشان داد. در این شرایط تعداد مسافران مبتلا به عفونت ثانویه 5.6 نفر برآورد شد. در حالی که واگن تنها ۳۴ مسافر داشت، این میزان به 1.4 کاهش یافت.
به گزارش سیناپرس، در ادامه و زمانی که تخمین خطر برای سناریوهای متعدد در واگن قطار با سایر موقعیت‌های معمولی مقایسه شد، محققان دریافتند یک سفر یک ساعته با قطار و همزمان با حضور یک فرد آلوده به ویروس کرونا در واگن بین شهری با تهویه مکانیکی، شش برابر کمتر از سپری کردن ۱۰ الی ۱۲ ساعت در یک اتاق با تهویه مناسب خطر عفونت داشت.
در حقیقت اگر سیستم تهویه واگن های قطار مناسب بوده و تعداد افراد مبتلا نیز کم باشد، خطر ابتلا به کرونا در قطارهای مترو و بین شهری به مراتب کمتر از خطر تماس با فرد مبتلا در داخل ادارات و مطب ها است.به گزارش سیناپرس،شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Indoor Air، منتشر شده و در اختیار محققان قرار دارد.
مترجم: نیروانا محمدحسینی