زمین لرزه ابر برشی، رایج تر از تصورهای پیشین ما است
به گزارش سیناپرس، طبق مطالعه ای که نتایج آن همین امروز منتشر شده است، حداقل 14 درصد از تمام زمین لرزه های بزرگ و لغزشی که بین سال های 2000 تا 2020 رخ داده اند، از نوع اصطلاحا امتداد لغز و ابر برشی بوده اند. این نوع زلزله هنگامی اتفاق می افتد که دو دیواره گسل در امتداد افقی یکدیگر حرکت می کنند.
یافته های پژوهش مورد اشاره که توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا انجام شده است، نشان می دهد: چنین رویدادهای بالقوه مخربی، 50 درصد بیشتر از آنچه قبلا تصور می شد رایج هستند.
زمین لرزه های ابر برشی زمانی رخ می دهدکه سرعت گسیختگی گسل از سرعت حرکت امواج لرزه ای تولید شده بیشتر باشد. این زمین لرزه ها، که عموماً در خشکی مشاهده می شوند، می توانند بسیار مخرب باشند، زیرا سرعت گسیختگی سریع می تواند حرکت قوی تری در زمین ایجاد کند.
تا پیش از این پژوهش، زمین لرزه های فوق به عنوان مواردی نادر در نظر گرفته می شدند و به همین دلیل، تنها چند زمین لرزه بزرگ ایجاد شده توسط گسل های امتداد لغز، به عنوان ابربرشی طبقه بندی شده اند.
محققان دانشگاه کالیفرنیا، داده‌های زمین‌لرزه‌های امتداد لغز در 20 سال گذشته را تجزیه و تحلیل کردند و چهار رویداد ابر برشی گزارش‌نشده قبلی را شناسایی کردند. به گزارش سیناپرس، بر اساس نتایج این بررسی ها، از تمام زمین لرزه های ارزیابی شده، 14 درصد به عنوان ابر برشی تعیین شدند و این، 50 درصد بیشتر از آن بود که قبلاً تأیید شده بود.
این رویدادهای تازه شناسایی شده همگی در زیر اقیانوس رخ داده اند و ارزیابی ها نشان می دهد که زمین لرزه های ابر برشی به همان اندازه که در خشکی رخ می دهند در زیر اقیانوس نیز رایج هستند.
مشاهدات محققان از گسل‌هایی که این زمین‌لرزه‌ها روی آن ها اتفاق افتاده اند نشان از آن دارند که پهنه‌های گسلی وسیع‌تر ممکن است رویدادهای ابر برشی را ایجاد کنند. به گزارش سیناپرس،متضاد بودن مواد در سراسر گسل، به عنوان مثال در گسل‌های مرزی اقیانوسی-قاره‌ای، نیز ممکن است به عنوان یک عامل در این خصوص مطرح باشند.
به گزارش سیناپرس، یافته های فوق را نشریه معتبر و جهانی Nature Geoscience منتشر کرده است.
ترجمه: محمدرضا دلفیه
