قوز کمر (کیفوز) به گرد شدن و برآمدگی کمر گفته میشود. دلیل قوز کمر در افراد مسن اغلب ضعف استخوانهای ستون فقرات که منجر به فشرده شدن یا ترک خوردن این استخوانها میشود است.
انواع دیگری از قوز ممکن است در کودکان و نوجوانان دیده شود که به خاطر بدشکلی ستون فقرات یا خمیده شدن تدریجی استخوانهای ستون فقرات است. در هر سنی باید قوز کمر را درمان نمود زیرا اگر این بیماری درمان نشود، میتواند شدید شده و باعث تغییر شکل مشهود در ستون فقرات گردد.
هدف از درمان قوز کمر پیشگیری از انحنای بیشتر و تسکین علائمی مانند درد، ظاهر نامناسب؛ خستگی مفرط و مشکلات تعادلی است. بنابراین باید به محض اینکه متوجه انحانای غیرطبیعی ستون فقرات شدید به پزشک مراجعه کرده و سریع درمان شوید.
انواع قوز کمر چیست؟
قوز کمر پوسچرال
قوز کمر پوسچرال یا گوژپشتی پوسچرال به قوز بیش از 50 درجه در قسمت توراسیک گفته میشود که مهرهها در آن طبیعی و نرمال هستند. این نوع قوز کمر انعطافپذیر بوده و اغلب با ورزش بهبود مییابد.
قوز کمر شوئرمن
قوز کمر شوئرمن به قوز کمری گفته میشود که در آن مهرهها خمیده شدهاند.این نوع کیفوز میتواند تثبیت شده باشد و به مرور زمان بدتر شود. این وضعیت در 0.4 درصد مردم که شامل مردان و زنان به طور مساوی است، رخ میدهد.
قوز کمر مادرزادی
تشخیص قوز کمر مادرزادی به متفاوت بودن شکل یک یا چند مهره گفته میشود. این تفاوت در بدو تولد وجود دارد. کودک در زمان تولد ستون فقراتی دارد که رو به بیرون خمیده است. این انحنا میتواند با رشد کودک بدتر شود.
علائم قوز کمر چیست؟
موارد زیر متداولترین علائم قوز کمر هستند. با این حال افراد مختلف علائم متفاوتی خواهند داشت. برخی از علائم عبارتند از:
- تفاوت در ارتفاع شانهها
- قوز گردن
- تفاوت در ارتفاع یا جای کتفها
- در زمان خم شدن، ارتفاع بالای کمر بیش از حد طبیعی است
- تنگی همسترینگ (عضلهی پشت ران)
کمر درد هم ممکن است رخ دهد اما معمولاً شدت آن طوری نیست که مانع انجام فعالیتهای عادی شود
والدین یا اعضای خانوادهی این کودکان ممکن است وضعیت او را پوسچر نامناسب، گوژپشتی یا گردپشتی بنامند.
پزشک چگونه تشخیص خواهد داد که چه درمانی برای قوز کمر لازم دارم؟
درمان به موارد زیر بستگی دارد:
- سن شما
- سوابق پزشکی شما
- نوع قوز کمر
- شدت انحنا
هدف درمان جلوگیری از بدتر شدن این انحنا است. در موارد شدید ممکن است نیازمند جراحی باشید. اما اکثر افراد مبتلا به قوز کمر نیازی به جراحی ندارند؛ به جای آن از درمانهای غیرجراحی کمک میگیرند.
روشهای غیر جراحی برای درمان قوز کمر کدامند؟
پزشک ممکن است برای درمان افراد مبتلا به قوز کمر پوسچرال از درمانهای غیر جراحی کمک بگیرد. برای قوز کمر شوئرمن، در صورتی که انحنا کمتر از 75 درجه باشد میتوان از جراحی کمک گرفت.
روشهای درمان عبارتند از:
نظارت داشتن بر انحنا: تصاویر اشعهی ایکس منظم در دوران نوجوانی باعث تحت کنترل بودن پیشرفت انحنا میشود.
فیزیوتراپی: ورزش میتواند باعث تقویت عضلات کمر و شکم شده و درد را برطرف کرده و پوسچر را بهبود بخشد.
داروهای مسکن: داروهای ضدالتهابی میتوانند کمر درد را تسکین بخشند.
بریس کمر: در موارد نادر ممکن است پزشک بریس کمر تجویز کند. این درمان بیشتر در کودکانی که مبتلا به قوز کمر شوئرمن هستند استفاده میشود. پزشک نوع بریس و ساعاتی از روز که باید از آن استفاده کنید را مشخص خواهد کرد.
آیا نیازمند جراحی قوز کمر هستم؟
اگر قوز کمر باعث درد شدید یا علائم دیگری شود که در زندگیتان اختلال ایجاد کند، جراحی میتواند کمک کننده باشد. عمل جراحی میتواند انحنا را کاهش داده و علائم را برطرف نماید. پزشکان جراحی ستون فقرات را برای افراد زیر توصیه میکنند:
- مبتلا به قوز کمر مادرزادی
- مبتلا به قوز کمر شوئرمن با انحنای بیش از 75 درجه
- مبتلا به کمر درد شدید حتی بعد از درمانهای غیر جراحی
در جراحی قوز کمر چه روندی طی میشود؟
متداولترین جراحی قوز کمر، جراحی فیوژن ستون فقرات است. جراح طی این جراحی:
- مهرهها را صافتر میکند
- مهرهها را با استفاده از تکههای استخوان برای پر کردن فاصلهی بین مهرهها، به هم جوش میدهد.
با بهبود یافتن مهرهها، به هم جوش میخورند و فیوژن صورت میگیرد. این عمل باعث کاهش شدت انحنا میشود تا بهتر از بدنتان حمایت کند. این عمل از بدتر شدن انحنا جلوگیری میکند.
آیا میتوانم از بروز قوز کمر جلوگیری کنم؟
برای جلوگیری از ابتلا به قوز کمر پوسچرال میتوانید اقداماتی انجام دهید:
- پوسچر درست و مناسبی داشته باشید.
- عضلات شکم و کمر را تقویت کنید.
- وزنتان را متناسب نگه دارید.
- کیف یا کتابهای مدرسه را در کولهپشتی یا ساک چرخدار حمل کنید.
آیا قوز کمر مجدداً باز میگردد؟
قوز کمر میتواند حتی بعد از درمان مجدداً رخ دهد. باید خودتان را سالم و قوی نگه دارید. با پزشکتان دربارهی اینکه چه کارهایی میتوانید برای جلوگیری از بازگشت قوز کمر انجام دهید، صحبت کنید.
No tags for this post.