به گزارش سیناپرس، ثابت شده است که روزه داری متناوب یا رژیم فستینگ، راهی موثر برای کاهش وزن است، با این حال برخی معتقدند که این رژیم، ممکن است تأثیر منفی بر هورمون های تولید مثل زنان داشته باشد. اکنون، تیمی از محققان دانشگاه ایلینویز شیکاگو، شواهد جدیدی را در این باره، ارائه داده اند.
محققان، گروهی از زنان دارای اضافه وزن را قبل و بعد از یائسگی، به مدت هشت هفته با یکی از انواع رژیم های روزه داری متناوب، به نام «رژیم غذایی جنگجو» پیگیری کردند. افرادی که از رژیم جنگجو پیروی می کنند، به مدت ۲۰ ساعت در روز به مقدار حداقل غذا می خورند و سپس ۴ ساعت در شب، اجازه دارند هر مقدار که میل داشته باشند، از مواد غذایی استفاده کنند.
پژوهشگران، تفاوت های سطح هورمون ها را که با تجزیه و تحلیل داده های نمونه خون به دست آمد، در گروه هایی از رژیم گیرندگان که به چهار و شش ساعت غذا خوردن پایبند بودند، در مقابل گروه کنترلی که هیچ محدودیتی در رژیم غذایی نداشتند، اندازه گیری کردند.
تیم تحقیقاتی دریافتند:سطح گلوبولین متصل شونده به هورمون جنسی، پروتئینی که هورمون های تولید مثلی را در سراسر بدن حمل می کند، پس از هشت هفته در رژیم گیرندگان بدون تغییر باقی ماند. همین امر در مورد تستوسترون و آندروستندیون، یک هورمون استروئیدی که بدن برای تولید تستوسترون و استروژن از آن استفاده می کند، صادق بود.
با این حال، در پایان کارآزمایی، دهیدرواپی آندروسترون یا DHEA، هورمونی که کلینیک های باروری برای بهبود عملکرد تخمدان و کیفیت تخمک تجویز می کنند، در زنان در سنین یائسگی و قبل از یائسگی، به طور قابل توجهی کمتر بود و حدود 14 درصد کاهش یافت.
محققان گفته اند: کاهش سطح DHEA در زنان یائسه می تواند نگران کننده باشد زیرا یائسگی، باعث کاهش چشمگیر استروژن می شود و DHEA جزء اصلی استروژن است. با این حال، در یک نظرسنجی از شرکت کنندگان، هیچ عارضه جانبی منفی مرتبط با استروژن پایین پس از یائسگی، مانند اختلال عملکرد جنسی یا تغییرات پوستی گزارش نشد.
به گزارش سیناپرس، به عنوان یک مزیت اضافی، از آنجایی که DHEA بالا با خطر سرطان پستان در زنان مرتبط است، پژوهشگران افزوده اند، که کاهش متوسط سطح این هورمون، ممکن است در کاهش خطر سرطان پستان در سنین قبل و بعد از یائسگی مفید باشد.
زنان در هر دو گروه رژیم غذایی چهار ساعته و شش ساعته، در مقایسه با گروه کنترل که تقریباً هیچ کاهش وزنی نداشتند، در طول مطالعه 3 تا 4 درصد از وزن پایه خود را کاهش دادند. محققان، همچنین شاهد کاهش مقاومت به انسولین و نشانگرهای زیستی استرس اکسیداتیو در رژیم گیرندگان بودند.
به گزارش سیناپرس، یافته های تحقیقاتی در مجله Obesity منتشر شده اند.
ترجمه: سنا دلفیه
No tags for this post.