به گزارش سیناپرس، یافته های جدید جانور باستان شناسان نشان می دهد که ممکن است نظریه انقراض گونه های جانوری در اقیانوسیه و این باور که تمام مناطق استرالیا و گینه نو پاپوآ جانوران خود را تا ۴۰ هزار سال پیش از دست داده اند، اشتباه باشد.
طی این مطالعات، تیمی از محققان باستان شناس و دیرینه جانور شناس دانشگاه فلیندرز در آدلاید با همکاری محققان دانشگاه ملی استرالیا، از روش ها و تجزیه و تحلیل های جدیدی استفاده کردند تا کشف کنند که در جنگلی در ارتفاعات پاپوآ گینه نو، کانگروهایی باستانی تا هزاران سال پس از زمانی که تصور می شد منقرض شده اند، وجود داشته و به زندگی خود ادامه می دادند.
این مطالعات در جایی که به عنوان پناهگاه سنگی Nombe شناخته می شود، انجام شده و شواهد باستان شناسی موجود در این منطقه نشان می دهد مگافون ها حتی گاه به گاه با انسان ها ملاقات می کردند.
مگافون ها جانورانی محسوب می شوند که جثه ای بزرگتر از انسان داشته و هیچگاه اهلی نشدند. این اصطلاح به ویژه در اشاره به جانوران بزرگ جثهٔ ساکن بر زمین در دوران پلیستوسن از قبیل ماموت ها، به کار می رود. بیشتر این جانوران در شمال اوراسیا، قاره آمریکا، و استرالیا در حدود ۱۰ تا ۴۰ هزار سال پیش منقرض شدند.
به گزارش سیناپرس، طی مطالعات جدید، محققان به طور خاص در این واحه کوچک دو گونه کانگورو را پیدا کردند که می توانستند تا ۲۰ هزار سال پیش زنده بمانند.
جاکینتا بوئلر (Jacinta Bowler) ، روزنامه نگار علمی و پزوهشگر مشهور استرالیایی ضمن توضیح موارد فوق افزود: این کانگروها عموما دارای ابعادی بسیار بزرگتر از کانگروهای امروزی بوده و مانند مگافون ها محسوب می شدند.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دتس آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی باستان شناسی اقیانوسیه (Archaeology in Oceania) منتشر شده و در اختیار علاقه مندان قرار دارد.
مترجم: فاطمه کردی
منبع: cosmosmagazine