سوخت های ساخت دست بشر به صورت عمومی تجدید پذیر نیستند و این امر می تواند دردسرهای فراوانی را برای محیط زیست به همراه بیاورند زیرا ساخت این سوخت ها به معنای استفاده از منابع محیطی و از دست رفتن آنها است. در این میان دانشمندان در جامعه میکروبیولوژیکی آمریکا موفق شده اند تا با یک کشف جدید، افق های نوینی را در برابر خود بگشایند.
این دانشمندان موفق شده اند تا با استفاده از تنگستن به یک ماده ویژه و جدید دست پیدا کنند که با نام tungstoenzyme شناخته می شود. این ماده که یک نوع آنزیم خاص با بهره گیری از تنگستن است می تواند به خوبی برای ساخت سوخت های تجدید پذیر مورد استفاده قرار بگیرد.
شایان ذکر است که نتایج این تحقیقات در قالب یک مقاله علمی در نشریه بین المللی میکروبیولوژی زیست محیطی منتشر شده است. ماده tungstoenzyme می تواند نقشی کلیدی در اعمال تغییرات در یک نوع خاص از آنزیم که در منابع آب گرم یافت می شود و Caldicellulosiruptor bescii و یا به اختصار C. bescii نام دارد، ایفا کند.
این ماده قابلیت این را دارد که ساختارهای گیاهی را به شکرهای تخمیرپذیر تبدیل کند که این به معنای تبدیل ساختارهایی مانند چوب به منابع سوختی تجدید پذیر است. به این ترتیب می توان با استفاده از این ماده جدید به عنوان سوخت، از انتشار گازهای گلخانه ای نیز جلوگیری به عمل آورد. این امر علاوه بر حفظ منابع طبیعی (به علت تجدید پذیر بودن) موجب خواهد شد تا آلودگی اتمسفر زمین نیز کاهش پیدا کند. البته هنوز زمان زیادی تا رسیدن این اکتشاف به مرحله ایجاد سوخت عملیاتی باقی مانده است.
No tags for this post.